Słownik etymologiczny języka polskiego/ocet
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ocet, octowy; prasłowiańska pożyczka z goc. akeit z łac. acētum, gdy inne niem., dawne ezzīh, dziś Essig, przestawką (niby z łac. *atecum) powstało; cerk. ocĭt; nazwa łac. od aceo, ‘kwaszę się’, do acer, ‘ostry’ (o smaku).
