Słownik etymologiczny języka polskiego/przechyra
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
przechyra, przechera, ‘frant, oszust’, powszechne w 16. i 17. wieku; przecherny, ‘szalbierski, zwodniczy’; por. cerk. prochyrěl, ‘podły’, do rzeczownika chyra, ‘słabość’, rus. chyryj, ‘słaby’; p. chory.
