Słownik etymologiczny języka polskiego/reż
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
reż, ‘żyto’, »mąka rżana«, ‘żytnia’, rżysko, ‘żytnisko’. Prasłowiańska nazwa pośledniejszego (wobec pszenicy) zboża, u nas od 15. wieku niemal zapomniana, ocalała w owych kilku urobieniach; u innych Słowian do dziś żywotna: rus. roż (narzeczowe irża, orżanoj), serb. raż, czes. reż (drugi przypadek: rżi); lit. rugys, ‘ziarno rży’, rugiai (liczba mnoga), ‘żyto’; niem. Roggen (nord. rugr). Niemcy od Słowian przejęli nazwę, tkwiącą może w nazwie wyspy Rügen (gdzie się to najpierw dostała od uprawy rży?). Łączą tę nazwę nawet z trackiem wridza (?). U Słowian ocalało może pierwotne g w nazwie bożka kijowskiego Rĭgł, coby się w naszem prastarem (z 12. wieku) Rgielsku powtarzała (są i inne urobienia, Rgilew i t. d.) i na kult bóstwa żytniego, zbożowego, wskazywała, ale to domysł bardzo kruchy, wobec braku bliższych wiadomości o tym Rgle.
