Słownik etymologiczny języka polskiego/szczeć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szczeć, szczecina, szczeciniasty; szczotka, szczotkować, szczoteczka; prasłowiańskie, o odmiennej nieraz postaci, gdyż sz- może odpadać, jak przy każdem sk- samo k- bywa; słowień. szczet i szetice, bułg. czetka, ‘szczotka’, i czetina, ‘szczecina’, serb. czetina, ‘igliwie’ (nasze cetyna, czacina, to samo), rus. szczet’, ‘szczotka’.
