Słownik etymologiczny języka polskiego/wątły

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Brückner
Tytuł	Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1927
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[623] wątły, r. 1500: »wątły, mgły«, wątlić, wątleć, wątłość; wątlica, ‘stara baba’; wąklica (kl z tl, jak nieraz), ‘stary garnek’; prasłowiańskie; cerk. ątł, ‘dziurawy’, ątli(z)na, czes. útlý, ‘wątły, delikatny’; rus. utłyj; przedrostek wą- (p. w, we) do tleć (p. tło).