Słownik etymologiczny języka polskiego/wątpić

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

wątpić, powątpiewać, wątpliwy; z *wątpa, z wą- i tĭp- do tep- w zaćpić, p. ciupać; małorus. tepa w dotepa, ‘pojęcie’, nedotepa, ‘niedomyślny’, dotepuwaty, ‘dowcipkować’, nasze cip w dowcip (p.); złożenie podobne jak są-mnienie (p. sumienie).