Słownik etymologiczny języka polskiego/wir
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wir, wirować, wirowy, pisane w 16. i 17. i przez ier; jedno z arcyrzadkich słów, gdzie wkońcu i nie uległo przed r przegłosowi w ie; wąwiry, w 15. wieku, ‘zawiły, kręty’; wir, ‘odmęt’, właściwie tylko: ‘gdzie woda wre, kotłuje’; p. wrzeć; prasłowiańskie; cerk. wir, ‘odmęt w wodzie’, i tak u wszystkich Słowian; znaczy nieraz ‘zdrój, źródło’ (co wywiera).
