Page:Anonyme - Macaire, chanson de geste.djvu/286

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
94
1106—1132
Macaire.

Por oro et avoir e diner e besan ;
E li rois çura Deo e meser san Jouan
Qe no li valira tuto l’or qe fu an
Q’el non sia çuçés, sel vinçe li can,
Arso en fois o apendu al van,
Al plasir son baron fara li çuçeman.
Grande fo la bataile tuto jor man à man ;
Et li levrer li va si adestan
Qe Macario è si laso estan
No se po aider ni de pe ni de man.
Por ira e maltalent li va sovra li can,
Entro le viso le mordi si fereman
Le pomel de la golta li tole toto quan.
E Macario si brait e crie alteman :
« O estes vos alé, tot li me paran,
« Qe no me secorés encontre da un can ? »
Dist l’inperer : « I te son da luntan.
« Mal veisi Albaris e madama enseman,
« Qe onceisi à dol e à torman. »
Volez oïr, segnur, coment l’a fe li can ?
Sovra Machario el va por maltalan,
A la gola le prist sil ten si fereman
Qu’elo l’abati en tera à li plan.
E cil cria merci por Deo e por li san :
« O çentil rois, nobele e sovran,
« No me lasar morir à tel torman !
« Fa moi venir un qualche çapelan,