Aller au contenu

Page:Cahier - Quelque six mille proverbes, 1856.djvu/542

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
 Les corrections sont expliquées en page de discussion
  1. Donare suum nemo præsumitur. — Unde : donatio non præsumitur, sed potius error. — Tamen donatio potius præsumitur quam delictum.
    Cf. Dare
    .
    Dubium.
  2. Dubius ab ignorante non distat. (Cf. Ignorantia).
  3. Facta quae dubium est quo animo fiant, in meliorem partem sunt interpretanda.
  4. In re dubia benigniorem interpretationem sequi ; non minus justum est quam tutum.
  5. Verba obscura vel dubia, interpretanda sunt contra proferentem (quia apertius potuit dicere).
  6. In dubio, quilibet præsumitur elegisse viam per quam dispositio sua sit utilis et habeat effectum ; non autem ut impugnari possit et redigi ad nihilum.
  7. In dubiis, sequendum quod est minimum. — Nam contra eum qui legem potuit apertius dicere, interpretatio est facienda.
    Cf. Interpretatio, Ignorantia, Obscura, Præsumptio, Verba
    .
E
  1. Electio unius, est aliorum reprobatio. — Et reprobatio unius ex duobus propositis, videtur includere approbationem alterius.
  2. Eligendo unum e contrariis, alteri renuntio.
    Cf. Inclusion, Negatio
    .