1 αύτέοισι ςυμφερει, χαι [χή τούτοισιν, ^ οι δι’ ήοον^ιν ^ ^ δι’ αλλην τινά ςυγχυρίην έπετηδευσαν δττότερον αύτε’ϋ)ν • τοΐσι μεν γαρ πλείστοισι των άνθρώπο^ν ουδέν διαφε’ρει ^ ποτερον αν Ιπιτηδευσοισιν, είτε ’ μονοσιτε’ειν, είτε άριστον, τουτέω τω εΟεϊ /ρέεσΟαι. ΕΙσι δε τίνες οΐ ουκ αν δυναχντο, εςο) του ’ ςυμφεροντος ποιε’οντες, ρηϊδίως άπαλλάσσειν, άλλα* ςυμβαινει αυτε’ων έκατε’ροισι παρ’ ήμερην 9 μίτιν, και ταυτην "’ où/ ολην μεταβάλλουσιν, υττερφυής " κακοπαθειη. " Οί μεν γαρ ην άριστησο) ?’. μη " ςυμφεροντος αύτε’οι^ιν, εύθυς ’^βαρέες και νοίθροι ■’ το σώμα και την γνοΊμην, -/άσμης τε και νυσταγμού και δίψης πληρεες • ην δε ^ επιδεΐ7τνησο)σι, και φΰσα και στροφός και ή κοιλίη ’7 καταρρηγνυται • και πολλοΐσιν άρ•/ή νούσου ’* αίίτη μεγάλης εγενετο, ’^ ήν τα αυτά σιτία, & *° μεμαΟηκεσαν άπαξ άναλίσκειν, " δις προσενέγκηται, χαι μηδέν ’* ετι πλε’ον. Τοΰτο δΙ, ^^ ην άρισττ
1 αύτοΤσι 2253. αΰτο’ς vulg. et al. codd. (tju.o. 2253. — r, 2235. — ’et 2141. συ-^τ.υρίτ,ν omnes. έττιττ,ίευσαν 2145. όποτέροιν αυτών 2255. In plossâ : ίποτερον τών â’uo τούτων, τοΰ τε μονοσιτεϊν και tcù ε’ς μι’ν&ν Tsoçr /.εχρίσοαι. 2141. — * ό— ΐ’τερον τ,ν επιττ^εύουσιν. 2255.ο~6τερον cod. S. ap. Foes. — u.vioninvt 2255. — 2235.ά ;’.στάν vulg. et al. codd.TC’jTO) τώ 2255. έ’θε’. χοΫίσδαι omiies. — " συαφε. omnes. ττοιεοντες 2140, 2143, 2141, 2143, 2142, 2144. ττο’.ε’οντας vulg.ttoicùv 2255. — ρν.^ιω ; 2253. — ^ συμβαίνει 2255. ξυμφε’ρει 2144. ηιι.οίοίΐ 2255, 2145, 2141, 2143, 2140, 2142. συαφε’ρ ειν Mercur. iuiaargin. -αυτών 2253. ήμεριγιν 21 4 1. — ^ μίαν 2233. ’° 2255. &ύ σχολί ; vulg, et al. codd.où σχολ-ί ; ne se comprend pas ; pour que le sens se suivît, il faudrait supprimer la négation. 2235 donne la vraie leçon ; elle est telle qu’on l’aurait devinée difficilement, quoiqu’on voie bien comment les copistes ont po l’altérer en où σχ. — " κα/.ο^ά6ε•.α, in marg. r, ΰ-ε^ουεΐ ; κακοττάθειαι 2255. κακοτταθίτ, 2141. — " τ,ν μέν γαρ άρ. 2145. άριστχσωσιν 2253. — ’^ συμφεροντως αύτοΤσιν, εύΟε’ω ; 2255. — ’^ β. κ. ν. τ. σ. κ. τ. γ. χ. τ. κ. vu. om. 2141. βαρε’ες om. cod. F. ap. Foes. — "’ και τό 2253. — ’^ S’a και 2233. πλτ,ρε-.ς omnes. — ’? καταρχγ. 2253. — ’* αύττ, 2255.μεγάλ-Λ 2255,2141, 2145,2142. — ’S χαι τ,ν 2255.-αύτάοω. 2253.-ά cm. 2253.— 2255.-μεμαθτ’κει vulg. étal. codd. -Le pluriel est ici nécessaire ; c’est pour cela que j’ai adopté la leçon de 2253. Au reste, soit qu’on prenne le pluriel avec 2255, soit qu’on prenne le singulier avec les autres manuscrits, l'augment qui appartient au plus-que-parfait, manque ; on trouve, dans Homère et dans Hérodote, des exemples de la suppression de cet augment. La terminaison εσχν pour είπαν appartient encore à l’ionien et à l’ancien attique. — " ταϋτα ^ίς ττίσενΕγ/.ωντα•. 2233. — rt 2140, 2142. iTt om. 2235. -Τ7λείω 2255. — 2253. et άρ’.στάν vulg. et al. codd. — ^* αύτω (rju.9.22S5. — »’ w (λτι 2253. Mais, dans 2255, il faut sans doute lire, au lieu de ΐ,ν, f ;i, qui alors se rapporte à ξυαφε’ρον, et donne le même sen ? que les autres manuscrits. — άίυνααε/ ! 2255. — »7 2233, 2141, 2140, 2142, 2143, 2145, 2255.εττεί vulg. τούτοι ; 2255. — ’^ κοίλοι, ουρον χλωροτερον και παχύτερον και στ. 2255.Ce passage est une des preuves qui font voir que le n° 2235 reproduit une édition antique différente de celle qu’ont suivie les autres manuscrits que nous possédons, et nos imprimés. Les différences que les deux textes présentent, ne sont pas de simples variantes, ou de simples erreurs de copistes. — ’9 δΌκε’οι pro oi ^οκε’ίΐ 2235. — ’"2235. TOOToS’ivYi vulg. et al codd. ίυσεργεί/ι 2235. δ’υσοργ’τ,, ίυσθυρ.ίιτ) vulg. et al. codd. Quoique ^υσοργίτ, soit certainement une bonne leçon, ίυσεργίν, de 2233 me parait encore meilleur. — " 2235. και om. vulg. et al. codd. ^ειτν^εϊν omnes. — ’* ar,^. [ΐέν ό σίτο ; habet 22 33 ; desunt in vulg. et al. codd.
