Aller au contenu

Page:La Chanson de la croisade contre les Albigeois, 1875, tome 1.djvu/79

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
[1211]
67
croisade contre les albigeois.

L’avesque anec en Fransa prezicar cascun jorn,
E crozan se li princep, li baro elh comdor
El cavaler de lai.

LXIII.[1]

1440Lo coms P. d’Ausurra, Rotberts de Cortenai,
El chantres de Paris, si col libres retrai,
Vengron ab mot gran ost devas Paris en sai.
A Carcassona intrero en lo pais de sai.
E aujatz de Jhesu quinhas vertutz i fai,
1445Aisi coma lo libres vos ditz e vos retrai.
Aicels de Cabaretz s’en deron gran esglai ;
Lo senher P. Rogiers gran matinet s’en vai
An Bochart, que es pres, en la cambra on jai :
« Bochart, » so li a dit, « vos estes, ben o sai,
1450« De mot granda natura e proz om e verai ;
« Vos no faretz ja causa que a faire no fai,
« E si ieu vos solvia no sai si i trobarai
« Merce ni cauziment, mas tot o assajarai.
— Anc no fi traïcio ni no la perchasai.
1455— Doncas, » ditz P. Rogiers, « vos no siretz pres mai,
« E mi e mo castel vos lhivre atrazai. »
Apelè .i. maestre, dels fers traire lo fai,
Tondrel fai e banhar tot suavet, e mai
Una mot bela rauba e un palafre bai
1460Li a fait amarvir, c’anc nol mes en assai.
Cant aiso viu Bochartz sapchatz mot en fo jai,
Mais non ac tant gran joia des aicel temps en sai
Que de maire nasquet.

  1. — 1441. Réd. en pr. l’evesques de Paris. — 1444. Corr. E[r] ? — 1452. ieu, ms. iau.