=52-3i3. Quarts Responsiones. 219
exiftimet illum quicquam i^raticC caufâ diffimulalTe ; ideoque non tam moveor lis qu?s objecit, quàm gaudco qucd in pluribus non adverletur.
I Rcfponfio ad primam partem, de naturâ mentis humanœ.
��306
��Non hîc morabor in gratiis Viro Claiiffimo agendis, quôd me divi Auguftini authoritatc adjuvarit, ratio- nefque meas ita propofuerit, ut timere vidcrctur ne non fatis fortes aliis apparerent.
10 I Sed primùm dicam ubinam probare cœperim quo pad:o, ex eo quod nihil aliud ad mcam cjfentiain (hoc cft ad effcntiam folius mentis) pertiucrc cognofcam, prœ- terquam qiiddfim res cogitans,fequatur nihil eliam aliud rêvera ad illam pertinerc' : nempc ubi probavi Dcum
i5 exiftere, Deum fcilicet illum, qui poteil omnia quœ ego clare & diftinde ut poflibilia cognofco.
Etfi enim multa forte in me fint quîe nondum ad- verto (ut rêvera illo in loco fupponebam me nondum advertere mentcm habere vim corpus movendi, vel illi
20 effe fubflantialiter unitam), quia|tamen id quod ad- 307 verto, mihi fufficit ut cum hoc folo fubfiftam, certus fum me a Deo potuifle creari abfque aliis qucC non adverto, atque ideo ifla alia ad mentis eifentiam non pertinere.
25 Nihil enim eorum fine quibus res aliqua elfe poteft, mihi videtur in ejus eflentià comprehendi ; & quam- vis mens fit de effentiâ hominis, non tamen efl; proprie de effentiâ mentis, quôd humano corpori fit unita.
a. Page 199, 1. 10-12
�� �
