Aller au contenu

Page:Ferdinand Buisson - Sébastien Castellion - Tome 1.djvu/340

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

322 · · seoixsriuu cAsrELL10N. adoraturi et inde ad eos redituri. Deiude, sacrificalibus lignis Isaaco lili-) suo impositis, ipse secum ignem fert et cultrum adque ita ambo simul eunt. El. Isaacus : « mi pater », inquit Abrzthamo. (jui ille : « quid vis, mi till? » ·- « I-lîc quidem est ignis et ligne, inquit ille, sed ubi est agnus immolandus? » Et Abraliamus : « Deus providcbit ipsc sibi agnum ad immolandum, üli », inquit. Ita pergunt ire simul. Ubi in locum a Deo ei signitlcatum perventum est, ibiAbral1amus aram extruit, dispositisque lignis Isaaeum ûlium suum constringit et lignis in are superponit; deinde cultro mauum aclmovet ad lilium suum immolandum. Sed eum Jovcz genius * de eœlo revocuns : « Abrahame, Abrahame », inquit. Cui ille : « quid est? » — « Noli >>, inquit ille, « puero manum afferre aut in eum quiequam committere. Nam satis jam mihi explorata tua religio est, qui mea causa ne a filio quidem coque unico abstineas. » Tum Abrahamus, erectis oeulis, pone conspexit arietem cornibus in dumo hrerentem, ad ' quem aeeessit, et comprehensum pro filio suo immolavit; eumque locum Jovaream il « Jova vidente » denominavit .... On voit ài quoi se réduisent ces ornements frivoles, ce style POIDDCHX et pél‘lO(llql1€, t0l]S CCS HÈOLIPS pI'0f3.IlCS que les lexicograplies continuent de reprocher à la Bible de Cztstellion. Si, au lieu d'une page de l’l1istoire pzttriztrcale, nous en PTCHOIIS UDG (l0S llVl°CS POÉHCILIOS, IIOLIS lliy tl`0llVCl`OI`1S PRS (lEtVüllt£tg€ CBS « l.Él1lÉI‘ltÉS lI1S0lCl]t0S 2 >>, CC « lûllgtlgfb (LUI- poulé », ce « style effeminé chargé de faux ornements ”. >i qu’il est de regle de lui i1nputer‘. Voici par exemple sa tra- duction du Psaume XIX : Cœli enarrant Dei gloriam, et opus ejus manuum ostendit œther. Cujus. rei cognitionem parit dierum noetiumque vicissitudo, quasi fundensi orationem : idque ita, ut nullus sermo, null:1 Iingua sit ubi non audiatur eorum vox. Quorum regula ad omnes terres, quorum oratio ad ultimum ` pertingat orbem : in illis quidem tabernaculum posuit solis, qui quasi. sponsus prodit ex suo lecto geniali, exsultans ut athleta ad decurrendum curriculum; atque, ab ultimis cœli carceribus profectus, ad alterum per· git extremum, nec quidquam est quod ejus lateat ardorem. . Jovœ lex integre. animum recreat, Jovœ fidum oraculum ex infante reddit sapientem, Jovœ manclata recta mentem exhilarant, Jovze pura disciplina iilustrat oculos, Jovm eastus rnetus perpetuo manet, Jovce sen- tentiœ verre sirnul et œquee sunt, longe et aur0' obrizoque jueundiores et favorum dulciores uectare. Et quidem, ego tuus, eis instructus sum in quibus sane obeundis am- 1. Dans les éditions postérieures on lit. Angelus. 2. De Thon, L XXXVI, anno 1563. 3, Dupin, Biblioth. des auteurs séparés, ll, 568; Moreri, ll, ôl2. 4. Versic (Iastnlionis est nfïectutu, plus lmbens pompzu et phnlemrum quam rei et ürmi- tntis, plus ostentntionis quum substnutias, plus fuci quum succi, plus hominis qunm spi- ritùs, plus fumi quum üammœ, plus hunmnarum cogitntionum quum divinorum sensuum. (Gilbert Gencbmrd, prœfatio in Opera. Origeuis.)