τες, οὐ[1]ξυνέφερεν, ὡς οὐδὲ νῦν ξυμφέρει. Ἔτι[2]δ’ ἄνωθεν ἔγωγε ἀξιῶ οὐδ’ ἂν τῶν ὑγιαινόντων δίαιτάν τε καὶ τροφὴν, ᾗ νῦν χρέονται, ἑυρεθῆναι, εἰ[3]ἐξήρκεε τῷ ἀνθρώπῳ ταὐτὰ ἐσθίοντι καὶ πίνοντι βοΐ τε καὶ ἵππῳ καὶ πᾶσιν ἐκτὸς ἀνθρώπου, οἷον τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμενα, καρπούς τε καὶ ὕλην καὶ χόρτον·[4]ἀπὸ τουτέων[5]γὰρ καὶ αὔξονται καὶ[6]ἄπονοι διάγουσιν, οὐδὲν προσδεόμενοι ἄλλης διαίτης. Καὶ τοι[7]τὴν ἀρχὴν ἔγωγε[8]ἀξιῶ[9]καὶ τὸν ἄνθρωπον[10]τοιαύτῃ τροφῇ κεχρῆσθαι. Τὰ δέ[11]γε νῦν διαιτήματα εὑρημένα[12]καὶ τετεχνημένα[13]ἐν πολλῷ χρόνῳ γεγενῆσθαί μοι δοκέει. Ὡς γὰρ ἔπασχον[14]πολλά τε καὶ δεινὰ[15]ἀπὸ ἰσχυρῆς τε καὶ θηριώδεος διαίτης,[16]ὠμά τε καὶ ἄκρητα καὶ μεγάλας[17]δυνάμιας ἔχοντα ἐσφερόμενοι, οἷά περ[18]ἂν καὶ νῦν ὑπ’[19]αὐτέων πάσχοιεν, πόνοισί τε ἰσχυροῖσι καὶ[20]νούσοισι περιπίπτοντες, καὶ[21]διὰ ταχέος θανάτοισιν. Ἧσσον μὲν οὖν ταῦτα τότε εἰκὸς ἦν πάσχειν διὰ τὴν συνήθειαν· ἰσχυρῶς δὲ καὶ τότε· καὶ τοὺς μὲν πλείστους τε καὶ[22]ἀσθενεστέρην φύσιν ἔχοντας ἀπόλλυσθαι εἰκὸς, τοὺς δὲ[23]τουτέων ὑπερέχοντας πλείω χρόνον ἀντέχειν· ὥσπερ καὶ νῦν[24]ἐκ τῶν ἰσχυρῶν βρωμάτων· οἱ μὲν[25]γὰρ ῥηϊδίως ἀπαλλάσσονται, οἱ δὲ μετὰ πολλῶν πόνων τε καὶ κακῶν. Διὰ δὴ ταύτην τὴν[26]χρείην καὶ οὗτοί μοι δοκέουσι ζητῆσαι τροφὴν ἁρμόζουσαν τῇ φύσει, καὶ εὑρεῖν ταύτην, ᾗ νῦν[27]χρεόμεθα· ἐκ μὲν οὖν τῶν πυρῶν, βρέξαντες[28]καὶ πτίσαντες[29]καὶ καταλέσαντες πάντα, καὶ διασήσαντες, καὶ[30]φορύξαντες, καὶ ὀπτήσαντες,[31]ἀπετέλεσαν ἄρτον· ἐκ δέ[32]γε τῶν[33]κριθέων μᾶζαν, ἄλλα
- ↑ συνέφερεν. – συμφ. 2253.
- ↑ δὲ 2253.
- ↑ ἐξήρκει omnes. – καὶ πί om. 2255, 2145.
- ↑ ὅ ante ἀπὸ vulg. et al. codd., deest in 2253, 2144. – οἳ cod. S. ap. Foes. εἰ apud Heurn. et Zvinger. marg.
- ↑ Sic 2253. τε pro γὰρ in vulg. et al. codd.
- ↑ πόνοι cum signe 2253.
- ↑ τήν γε 2253.
- ↑ δοκέω 2253.
- ↑ κ. τ. ἀ. τ. τρ. κ. om. 2141.
- ↑ τοιαύτην τροφὴν χρῆσθαι, in margin. τοιαύτη τροφὴ 2253. Omnia, a καί τοι ad κεχρῆσθαι, om. cod. F. ap. Foes.
- ↑ γε om. 2253.
- ↑ 2253. – καὶ. om. in vulg. et al. codd. – χρασμένα pro τετεχεν. Mercur. in marg.
- ↑ ἐ. π. χρ. om. 2253.
- ↑ πολά 2253.
- ↑ ὑπὸ 2253.
- ↑ Sic 2253. – σώματα pro ὦμά τε vulg. et al. codd. Il est inutile d’expliquer que cette leçon est la seule véritable ; σώματα ne donne aucun sens. On ne peut guère en faire le sujet, puisqu’il y a ἐσφερόμενοι ; il faut alors sous-entendre κατὰ, et rapporter σώματα soit à ἐσφερόμενοι, soit à ἔπασχον ; ὠμά au contraire donne un sens clair et facile, en concordance aussi bien avec la pensée de l’auteur qu’avec la grammaire.
- ↑ 2253. δυνάμεις vulg. et al. codd.
- ↑ ἂν om. 2253.
- ↑ αὐτῶν 2235.
- ↑ νούσοις 2255.
- ↑ διαταχέως 2255.
- ↑ ἀσθενεστέραν 2253.
- ↑ τούτων 2255.
- ↑ ἀπὸ 2233.
- ↑ γὰρ deest in 2253.
- ↑ αἰτίην pro χρείην 2253.
- ↑ χρώμεθα omnes. — J’ai corrigé l’ionisme, sans manuscrit, d’après la règle exposée dans l’Appendice à l’Introduction.
- ↑ σφᾶς ante καὶ 2253.
- ↑ πάντα deest in 2253. – καταλέσαν τεστέ 2253. – La leçon du Ms. 2255 aurait pu paraître préférable. En effet, de cette façon, ἐκ τῶν πυρῶν se trouverait attaché à ἀπετελέσαν ; au reste la différence est légère.
- ↑ φρύξαντες 2142, 2145, 2143, 2141, 2144, Zving. in marg. – φυράσαντες cod. S. ap. Foes. – φορύξαντες est, dans le Glossaire de Galien, interprété par φυράσαντες.
- ↑ ἀπετελέσαμεν 2255.
- ↑ γε om. 2253.
- ↑ κριθῶν 2233.
