Pauc noſ uaugrent caſtel ne fermetat
E li reis ſenclinet e ac penſat
Quel non at de grant piece un mot ſonat
Li bibeſ paraulet qua corſ ſena⁎t
Reiſ non fait bon parlar a tei irat
Car tu nos aſ ton cor en poeſtat
Qui te mēbre de rien que deu agrat
Conſeil couent ſegunt ta uoluntat
Par la paz te tendrieſ fort auntat
Maiſ en treieſ donar uenat uiltat
Car ſe tornent cil lai qui lan iurat
De cent mil marſ uaillent daur eſmerat
Serunt li conte ric e enforcat
E tun faiſ diſ lo reis ta uoluntat
Per que oudiſ e li meu ſient quitat
A ſet anz unt leſ tregeſ bien deuiſat
E pleuit et iurat e oſtagat
La reine feſt far breuſ a celat
E tremes la lo bibe e un abat
E li conte tot fant quanqua mandat
E poiſ torne caſcuns en ſiretat
E furent recobut a grant barnat
E auer cheual bon preſentat
E tot quanqom lor deit irunt donat
Quatre filz li conſ folche engenuis
E girarz en at deuſ dunt non ia uis
Car luns petiz mors e laltre ocis
Li p̃merainſ folcon⁎ac non teuris
La reine el tremes que li meſis
Ele pregaz lo rei quel lo tengis
E el ſi fes ab anz cil deſis
Qui filz eſt ne dunt uient de quel pais
La reine prent ceſ qua mel amat
Aico ſunt li meillor el pluſ preiat
E ſunt od li li bibe e li abat
Ꝑ acez a lo rei marcet criat
De ſon petit fillol deſiritat
Que il li rende daſcane lo duchat
De qui eſmouent dardane li contat
Car filz eſt de ta nice qui fu loat
Qui la trames a tei per ſiretat
Reine quantes fez maſ engignat
E reſpont li bibe li plus ſena[i]t
Abanz te quiert honor e fait buntat
Qui cerche paz cum ſie en ton regnat
E quant aſ ſainte gliſe tout ne robat
Jl la quant pot rendut e reſtaurat
Non pot li reiſ gechir tan unt pregat
Teuriet ſon fillol quant ſaura tant