Aller au contenu

Page:Société agricole et scientifique de la Haute-Loire - Mémoires et procès-verbaux, 1879-1880, Tome 2.djvu/343

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
340
mémoires

sidui ibi erunt et si ullus omo ad illos sacerdotes ipsas res abstulere voluerit, ipsa hereditas ad propinquos revertat ad jure proprium. De repeticione vero sane, et si ullus omo vel intromissa persona, qui contra carta donacione ista agere vel inquietare presumpserit, non vindicet, set in primis iram Dei judicii et omnibus sanctis suis incurrat, et cum Juda traditore Domini in participationem habeat, et cum Datan et Abiron in infernum demergat et ad memoriam non perveniat antedictam, et auri libras II coactus exsolvat, et inantea carta donacio ista firma et stabilis permaneat, cum stipulatione subnixa. Facta carta cessione ista die Lunis, in mense Junii, anno VIII, regnante Lotario rege. S. Asterio et uxore sua Leotgard, qui carta donacione ista scribere et firmare rogaverunt in presente, manus eorum firmas. S. Girberno. S. Ariberno. S. Bernardo. S. Yvone. S. Bermundo. S. Eldino. S. Rainulfo. Ego Dodbrandus rogitus scripsit. (Au dos : Carta de Loberias)[1].


Le pitoyable latin de cette charte n’enlève rien à sa valeur. Nous savons par elle que l’église de Grazac, destinée à un bel avenir, existait au Xe siècle. Il faut aussi relever ces vieilles circonscriptions territoriales du pagus et de la vicaria.

Le deuxième titre, que nous présente le Cartulaire de Cluny, n’est pas moins intéressant :


Charta qua Guigo, præpositus ecclesiæ Sanctæ Mariæ Aniciensis, vendit Grimaldo et Annoni, sacerdotibus, mansiones suas infra claustra ejusdem loci.
(24 novembre 976. — Bibl. nat., Cop. 10-182.)


Regali precepto diffinitum ac antistitum nostrorum manibus diurno ex tempore novimus corroboratum, ut si quis clericus infra claustra sancte Marie Aniciensis ecclesie habuerit mansiones, liceat ei vel vita comite, seu post funus, nullo obsistente, in alicujus clerici divinis obsequiis ibidem devoti possessionem quocumque tenore easdem transferre. Quaprop-

  1. Recueil des chartes de l’abbaye de Cluny, formé par Auguste Bernard, complété, révisé et publié par A. Bruel. — Paris. Imprimerie nationale, 1880, t. II, p. 222, ch. 1131.