τώ δε ψυχρώ, τω os Ç’/jOw, τω οέ υγρω. Έπει εχεΐνό γε απορον ττροστάξαι τωκάανοντι, Οερμον τι προσίνε’γκα^τΟαι • ’ εύΟυς γαρ ’ Ιροιτησει, τί ’εστίν ; ιόστεληρεειν άνάγ/.η,*η ες τουτεο^ν τι των ’ γινοιτ/.ομε’νο)ν καταφευγειν. Εί οέ ** δη τυ•Γ/άνει ’ το μεν Οερυ,ον Ιόν * στριφνον, άλλο δε Οερμον ^ έον ττλαδαρον, άλλο δε θεραον^ άραδον ’" ε^ον (εστί "γαρ και άλλα πολλά θεραα και άλλας πολλας δυνάμιας υπεναντίας έυ^υτοΐσιν ε/οντα), ’δεήσει δε τι "^ αύτε’ϋ)ν ποοσενεγκεΐν, ’7 γ το Οερμδν και στριφνον, •7 το θερμον καΐ ’* πλαδαρον, η άμα το ψυ•/ρον ’9 και στριφνον ( εστί γαρ και *° τοΰτο), ^’ καΐ το ψυypo’v τε και πλαδαρο’ν • ’* ώς μεν γαρ εγωγε οιδα, παν τουναντίον *’ άφ’έκατέρου **αύτεο)ν αποβαίνει, "’και ού μόνον εν άνθροιπω, άλλα και εν "^ σκύτεϊ και εν ςυλω και εν *’ άλλοισι πολλοΐσιν ά "* εστίν ανθρώπου άναισΟητότερα • ού γαρ το Οερμο’ν εστί το τήν μεγάλτ,ν δυναμιν ε/ον, άλλα το στρυ’ύνον και ’" το πλαδαρον, και τάλλα οσα μοι εϊρηται, και εν τω άνΟριόπω, και εςω του άνΟρο^που, καΐ έσΟιόμενα και πινόμενα και εςοιθεν επιχριο’μενά " τε καί ^’^ πο^ς πλασσόμενα. 16. ^’Ψυχρο’τητα δ’ '* εγοιγε και ’^ θερμότητα πασεων ηκιστα των δυναμίων νομίζοι δυναστεύειν εν τω σώματι δια τάσδε τας ^7προφάσιας • δν ^* μεν αν δηπου χρόνον μεμιγμε’να ’9 αυτά αύτέοισιν, άμα το ψυχρόν τε και θερμον εη, ού ^° λυπέει • κρησις γαρ και μέτριο-
1 ΕΰΟυ 2233. — -^ ίοωττ,(τη 2253. — ’ ίσζνι om. 2233. -’j.r.zv.-i omnes. — * εί pro η 2253. -τούτων 2235. ^ — ’ Sic 2233. γινομ-’νων χ,αταφυ•’εΤν vulg. et al. codd. La leçon de 2233 est certainement la véritable. — ^ 8ύι om. 2143, — 7 [J.ÎV om. 2142,2143,2141, 2143. -τι pro το μεν 2233. — * cjTS’jovov 2233. τρυφνόν 2233. — ο 2233. εόν om. vulg. et al. codd. — "’ έ’/ειν 22 33. — S’a pro γαρ 2143. — ’^ Sic 22 33. ά)Λα τε 6. κ. άλ. 5’jv. vulg. et al. codd.και άλ. ττολ. θερ. om. cod. S. ap. Foes. — ’^ εχ. aÙTcT ; ’j-. 2235. — ’ ει ίεττ.σει 2140, 2143, 2233, 2141, 2142, 2233, 2143,21 44 et 2235, in que legiturin raar< ;in. εί ’Ϊεοί’ ;'. pro εί uir.av.. — "’^ 8ï deest in codd.Celte phrase présente, entre les imprimés et les manuscrits, une variété de lecture qui m’a embarrassé. Tous les manuscrits que j’ai consultés, ont εί avant Βίχαν. sans ^ε’ ; les imprimés ont ίε après αε’Λσει sans εί ; la variante εί Si cîaiv, que 2233 a à la marge, ne me paraît pas intelligible. Foes, Zvingerus ont traduit en faisant abstraction de ^ε de leur texte, et comme s’il y avait une interrogation. Je pense que c’est une erreur : le sens (ainsi l’indique le raisonnement ) est : si une substance est à la fois chaude et acerbe, il faudra administrer, on ne pourra éviter d’administrer quelque chose de chaud et d’acerbe. Le sens étant ainsi déterminé, il y a deux tournures à donner à cette phrase : ou bien supprimer ει avec les imprimés, et Sï avec les manuscrits que j’ai eus ici ù ma disposition, et le membre de phrase qui commence par ^tr.iv., devient principal et affirmatif. Ou bien il faut laisser subsister ^έ après ^ετΙτΕ•., verbe qui est alors régi par la conjonction ει placée au commencement de la phrase. C’est ce dernier parti que j’ai pris. — ’^ αυτών 2233. — ’7 η cm. 2142, 2145, 2140, 2141, 2143, 22 33, 2144. -ΐ τό θ. κ. σ. η om. 22 33.καΐ om. ante στριφνον 22 33. — "^ το ττλ. 2255. — ■ ’9 και το στρφνον 2233, — "• τοιούτον τι pro τοϋτο 2233.και om. antè τοϋτο cod. S. ap. Foes. — " καîom. 22 53. ύι και pro καΐ το cod. S. ap. Foes. -τε om. ibid. — *-■ ώστνερ pro ώ ; [^iv 2233. εγώ 2233. — ^’ 2233. εφ’ vulg. et al. codd. — ’* αυτών 2233. Alià manu suprà lineam : άττοβαίνειν 2233. ■ — ■ και om. 2233. — *^ 2141.-σκύτει vulg. étal. — ^7 άλλοις πολλοίς 2235.ττολλοΤσι vulg. étal. — ^’ είσιν 2143. — ^o it,-i~, 2233. — ’" 2233. το om. vulg. et al. codd. — " τε deestincod. S. ap. Foes. — ^* πως om. 2140, 2233, 2143, 2141, 2142, 2145, 2233, 2144. προσπλασσο’ΐΑενα 2235. — " ψυχρότατα 2145, 2142. — ’4 ;^^ 2255. — θερ[Αθτα-α 2143, 2142. — ’" πασών 5"υνάαεων 2235. — ’7 αίτιας 2253. — ’* ι/.έν om. 2143.u. r, pro ο.έν 2255. — • ’9 ταϋτα έαυτοίς άιχα τό θεpfJ.ov τε και ψυχοον ένε’γι 2255. ϊ, vulg. et al. codd. — <» λυπεί, κρασις 2253.
