cause. Cette espèce de réponse appartient à une autre école. Le père Letellier, lors des querelles sur la bulle Unigenitus, s’occupant à réfuter les opinions des Jansénistes sur la Grâce, s’entendait répéter souvent par son secrétaire, que de cette façon il se mettait en opposition avec les doctrines de saint Augustin. Impatienté de cette incessante contradiction, Letellier lui dit, un jour, que saint Augustin était une tête chaude, qu’il faudrait enfermer à la Bastille s’il vivait encore. (Mémoires de Duclos, (1806) tome V, pag. 124.)
a) repetimus quae Bellarminus hac super re egregie disseruit inquiens : „dici posset, haec verba (Et filio) esse addita a Latinis. At neque hoc dici potest, tum quia etiam in Graecis Symbolis haec particula invenitur, tum etiam in Concilio Toletano IV capite I recitatur confessio, fere ad verbum desumpta ex hoc Symbolo, et ibi legimus, a Patre et filio, et fuit celebratum hoc Concilium circa annum DCXXXIII, et proinde ante schisma Graecorum. Adde, quod Gennadius Scholarius in lib. pro defensione Concil. Florentini, c. 1 sect. 5 dicit, Graecos sui temporis dicere solitos, Athanasium fuisse ebrium, quando haec scripsit. Ex quo apparet, illos non negasse, Athanasium ita scripsisse.“
b) subiicimus minime deesse exemplaria Greuca, in quibus additamentum exstet. Varietatem scripturae repraesentant duo quos excussi Codices Vaticani numeris 579 et 677 distincti, quorum prior fol. 190 sq. haec habet : Του αγιου Αθανασιου αρχιεπισκοπου Αλεξανδρειας λογος περι της ορθοδοξου πιστεως. Οστις δ’ αν βουληται σωθηναι κτλ… οιος ο πατηρ, τοιουτος ο υιος, τοιουτον και το πνευμα το αγιον… το πνευμα το αγιον απο του πατρος ου ποιητον, ου κτιστον, ου γεννητον, αλλ’ εκπορευτον εις ουν ο πατηρ κτλ. Verun in Cod. 677 fol. 78 concordantia cum latinis recensionibus conspicitur : Του μεγαλου Αθανασιου εκθεσις πιστεως. Οστις αν βουληται σωθηναι κτλ… το πνευμα το αγιον απο του πατρος και του υιου ου ποιητον, ου κτιστον, ου γεννητον, αλλ’ εκπορευομενον κτλ.
