Aller au contenu

Dictionnaire liégeois-français (Forir)/Walon, Walontt

La bibliothèque libre.

Walon, ontt, s. et adj. Wallons, habitant des pays wallons[1] ; langage qui s’y parle. — È noss paï, gna wair ki dè walon è dè flamin : dans notre pays, il n’y a guère que des wallons et des flamands. — Paskèie walontt : chanson, pasquinade wallonne.

  1. L’abbé Cambresior écrit walon.