Page:Œuvres de Blaise Pascal, V.djvu/36

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

20 ŒUVRES

proditoriè occidere qui aliquem id minime suspicantem interficit. Quare qui inimicum necat, haud proditor dicitur ; licet per insidias, aut à tergo percutiat [7e Pr. p. 93 sq.].

n° 27. Num Assassini rei gaudent Ecclesiæ privilegio? Non gaudent, ex. Constitut. Greg. XIV. Assassini autem nomine eum intelligo, qui pecunia aut pretio ad hominem incautum occidendum ex insidiis, conducitur. Quare qui sine pretio aliquem interficit, ut amico rem gratam faciat, non dicitur assassinus. Porrò etiam assassini cooperatores, fautores, auxiliatores, et receptatores privilegio immunitatis privantur 1 [p. 29].

Examen VIL De Statu religioso. Cap. VII. Praxis circa materiam de Statu Religioso ex Societatis Jesu Doctoribus.

n° 103 (p. 734). Quandonam Religiosus sine excommunicatione potest habitum exuere ? Si in loco secreto exuat, ut commodius ei sit, velut meliùs currat, et saltet. Vel si injusté gravatus à Prælato immediato fugiat ad Superiorem sine habitu, ne agnitus comprehendatur. Vel si ad turpem causam, V. gr. ut furetur occultè, vel fornicetur, iilum dimittat mox reassumpturus. Sanchez ita [p. 31].

n° 111 (p. 735). Addit Molina 2 expulsum a Religione non teneri se emendare, ut ad illam redeat, neque obligari voto obedientiæ ; paupertatis tamen voto ita obligari, ut quid quid quid acquirit, Monasterio acquirat [p. 45].

Tract. VII. Ex. IV. De Pœnitentia. Cap. VIII. Practicæ adhuc speciales Resolutiones , Confessarium ad manus rectè obeundum instruentes .

no 223 (p. 801). Quonam se geret cum libidinis mediatore? .... Famulis autem actiones indifferentes licitæ erunt,

______________________________________________________________

1. La 25e Imposture défend la manière dont Escobar définit le mot assassin et cite d’autres canonistes. Nicole, dans sa note III, la réfute en donnant la définition de Ménage ; l’édition de 1699 ajoute celles des dictionnaires de l’Académie et de Furetière.

2. Selon l’abbé Maynard (T. I, p. 289), Escobar s’est trompé sur le sens de Molina, qui enseigne tout le contraire.