Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/134

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

et corpore validior, quique solus præter alios incolumis prælium superius evaserat, exurgit alacer : et percontatus quo nàm loci puer ille decidisset, monstrantem digito non longè frutices horridos senem illum impigrè comitatur. Ac dùm pabulo nostro, suaque cura refecti, sarcinulis quisque sumptis suis viam capessunt ; clamore primùm nominatim cientes, illum juvenem frequenter inclamant : mox mora diutina commoti, mittunt è suis arcessitorem unum, qui requisitum comitem tempestivæ viæ commonefactum reduceret. At ille modicum commoratus, refert sese, buxanti pallore trepidus, mira super conservo suo renuntiat. Conspicatum se quippè, supinato illi, et jàm ex maximâ parte consumpto, immanem draconem mandentem insistere : nec ullum usquam miserrimum senem comparere illum.

Quâ re cognitâ, et cum pastoris sermone collatâ, qui eum prorsus hunc illum, nec alium locorum inquilinum præminabatur, pestilenti deserta regione, velociori se fuga proripiunt : nosque pellunt, crebris tundentes fustibus. Celerrimè denique longo itinere