Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/36

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Et, illicò prandium fabricatur opiparè. Tunc hospes ille, non modò, inquit, expeditionum, prædarumque, verùm etiam voluptatum vestrarum ducem me strenuum sentire debetis. Et agressus insigni facilitate gnaviter cuncta præministrat, verrit, sternit, coquit, tuceta concinnat : apponit scitulè ; sed præcipuè poculis crebris, grandibusque singulos ingurgitat. Interdum tamen, in simulatione promendi quæ poscebat usus, ad puellam commeabat assiduè, partesque subreptas clanculò, et prægustatas à se potiones offerebat hilaris. At illa sumebat appetenter : et nonnunquam basiare volenti, promptis saviolis adlubescebat, quæ res oppidò mihi displicebat. Hem oblita es nuptiarum, tuique mutui cupitoris, puella virgo ? et illi nescio cui recenti marito, quem tibi parentes junxerant, hunc advenam cruentumque percussorem præponis ? Nec te conscientia stimulat : sed affectione calcata, inter lanceas et gladios istos scortari tibi libet ? Quid si quoquo modo cæteri latrones persenserint, non rursùm recurres