Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/376

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

ærumnis subsiste, tu fortunam collapsam affirma ; tu sævis exantlatis casibus pausam pacemque tribue, sit satis laborum, sit satis periculorum. Depelle quadrupedis diram faciem, redde me conspectui meorum : redde me meo Lucio. Ac si quod offensum numen inexorabili me sævitia premit ; mori saltem liceat, si non licet vivere.

Ad istum modum fusis precibus, et adstructis miseris lamentationibus, rursus mihi marcentem animum in eodem illo cubili sopor circumfusus oppressit. Necdum satis conniveram ; et ecce pelago medio, venerandos Diis etiam vultus attollens, emergit divina facies, ac dehinc paulatim toto corpore perlucidum simulacrum, excusso pelago, ante me constitisse