Page:Beaufront, Grammaire et exercices de la langue internationale Esperanto, 1906, 8 ed.djvu/53

plumo plume,
jen estas voici, voilà,
pomo pomme.
kiu qui, lequel, laquelle.

n marque l’accusatif ou le complément direct.

mi je, moi.

trovi trouver.
is marque le passé.
tero terre.
ŝtono pierre.

---

6^e EXERCICE

Substantifs, adjectifs au singulier, au pluriel et à l’accusatif. Adverbes.

Leono estas forta — La dentoj de leono estas akraj. — Al leono ne donu la manon. — Mi vidas leonon. — Resti kun leono estas danĝere^[1]. — Kiu kuraĝas rajdi sur leono ? — Mi parolas pri leono. — La patro estas bona. — Jen estas la ĉapelo de la patro. — Diru al la patro, ke mi estas diligenta. — Mi amas la patron. — Venu kune kun la patro. — La filo staras apud la patro. — La mano de Johano estas pura. — Mi konas Johanon. — Ludoviko, donu al mi panon. — Mi manĝas per la buĉo kaj flaras per la nazo. — Antaŭ la domo staras arbo. — La patro estas en la ĉambro.

forta fort.
dento dent.
j marque le pluriel.
de de.
akra aigu.
doni donner.
u marque l’impératif subjonctif.

1. Quand la phrase esperanto ne renferme ni nom, ni pronom avec lesquels puisse logiquement s’accorder le mot qui traduit l’adjectif français (ici danĝere), ce mot reçoit toujours en Esperanto la forme adverbiale (e) et non la forme adjective (a).