44 EX WILLELMI .GEM.ET. HISTORiy :
tr
ri
-«--H-
liiKlon-s n
ri
P
•1
a
U
il i
il. d
.41. - I
b<’rr~ (1
(I
r
(,> !>. 1 !».
c
»
y
r
(
I
>>. 20.
noveri, Normanniamqqe -.rapinis vehementer demoliri, intra Danfrontit 4 •astruin seditiosis custodiblis immissis. Quod Dux militari vallatu» maon, risendi obtentu aggressus, ut ipsum vhdit scopulis asperrimus et %minentibu» n gyro çjmindatum et inaccessibile ad oppugnandum vires Normaono. ̃um accivit, et finnissiniis castellis illud strinxit, ac aditus egrediendi obtruxit. In cujus procinctu dum aliquahdiu moraretur, ecce adsunt explonores, Alencium castrum absque suorum detrimento eum capere posse naûiantès. Qui eonfestim custodes iatrà castra disposuit et cum exercitu ton locte êquitaiis, diluculo Alencium venit, iibi iii quodam municipio trans flu» nen posito -quosdam se eonvitiis subsannantes reperit. Quod accrriroè, roneitatis ’militiim animis ^cpugnans festinanter- cepit igneque injecte •xitialibus (lammfe cremavit. Mlusores verù coram omnibus infra Alendwn B •onsistentihus manibus privai jussiî et pedilnis. Nec mora sicut jusserat, riiçinta duo saint. Pelles enim et, renoues ad injuriam Ducis vcrfaeraverant, ipsunuju Pellicïai -iuin despeetivè vocitaverant eô quod parente* iiw’ris ejiis’pelliciafii* Vxstitenint. Custodes aiitem eastelli tam severam austeritatem Ducis cognosetntes titnuerunt et ne similia paterentur illico l>ortas aperuerunt Duciqiie castelluin reddiderunt malentes illud. reddere, • niàm eum suorum perioulo meinbronim tain- gravùi torinenta tolerare. Dnx’«item vii-ilitei, his peraetis militibnsr|iie suis iutroinissis, eelerriraè Danfroatem nwtiit. Audientes itaque Danfrontani qualia Dux, suis commilitonibu» intulerit, et considérantes se à nullo posse juvari, se et castellum ejus tndiilerunt dôminatui. Inde verô eustotlibus |K>sitis egre<Jieiis, et prolixiùs telh tiens ad coiifiitandiim Gjmiteiii (loiflmluin, Ambi-eras venit ; i bique super C i>i ;i (liiminis eastcllum "eondidit «juo<1 alimoniis et militibus suffîcienter munivit. Quibus decenter expletis rébus, Rotoniagiim iiietropolim Norroanni» regressus est. j n’
"•̃ ;«) Kadem tenipesbite Willelmus eogiioinento Werlencus de stirpe Sir rhardi niagni, (Ruines erat Moritolii. Ad cum aliquando quidam tyro de familia sua, nomine lioU-rtus Bigot accédons, ait « Paupertate prAnor, » domine mi, et in liae patria nequeo «|iia>stum milii necessariuin Incrari. Quanropler iln) nunc in Apuliam, ut ibidem honorabiliùs vivam ». Cui Willelmus ait « Qui» tibi boe persuasit ? » At ille res|K)ndit « Penuria, quam « iwtior n. (x)inès verô dixit « Si mihi eredere vis, hic nobiscum reniane» bis. Nam talc tempus ante octoginta dies in Normannia hal>ebis, lit quoique tibi nei-ossariii oculis vide’ris, impiinc manibus rajHTc [>otms ». Die D verô domini monitis adquiescns, remoratiis est, et non miiltô p«’)st per Richardum Abrincatensem cognatum suiiiu familiaritatem Ducis eousecutus est. ( )ui duni quadam die pi ivatim loqm’retur cum Duce, inti-r alia prascriptum VVillelmi C-omitis verbum ei retulit. Dux autem VVillelmnm ad se vocavit, et «ur ejusimxli semionem protulisset interrogavit. At ille n«-c negarepotuit luiiue iiiteutionein dicti <leclaraiv pi-a-sumpsit. Ob hoc iratu» Lwx, ail « Sflitiosis tiimultilnis Normanniam p.Ttuibare de« revisti, et wntra me 1-bellans me nei|uiter exlucredare ilisi>osuisti ideôquc rapjicitatis teuipu» eiieno militi promisisti. Se<l nobiscum dono Creatoris, ut indigemus, maneat iwx perennis. Tu autem è Normannia discede quantociu» et dum vixero ne mla» ulteriùs ». Will.-lmo itaque expulse, et Apuham m.«•r.ibiliter pt-teiit»’ cum uno tantùm armig.ro. Dux eonfestim «<>[)ertuoi trativni sumii sublimavit eique Moritoniens.-m Oïmitatum tnbuit. Me W- t niûlos sui patris psircnlw asFrè prostravit, liumilesquc matris siue nnjw- «“,» bonorabiliter exaltavit. Oterùm, sicut in vulgan prwverlMo «Jicitur. Stultus non verbis, non exemplis, s,h ! pkigis vix ooirigitur nec pert.m«l’it, douce diros ictus accipit. Quod in sulMtimenti ̃’ luce ̃̃ danus -ppanw (’xt’mplo. R’
"sZÎîdem ut in superioribns manifestamus Dux Normannorum fcehardi » filius primi Kirluinli, cuidam fratri uterino nomme W.llcimo O.mitatum Ancensem. Hic ex l^scelina Comitissi habmt très "tios RolMTtiim, Willclnuim, Hugoiu-m postcà .1 Episcopum l.uxonen»in. Horum <i CO.I.X M», laie. «11 S. Ebriilfi non ft-rt hac ca^ut, ncjue rliam »ub*-quen«.
