••̃• --4I-7- -̃̃ ;̃̃"̃̃̃̃ ̃̃ -<"J- jw v i^fy^^vwwmww®
446 ANONYMl OUERELA IN GRATIAM NOTHORDM.
Imnia lex hnruni nm nnnit in n» lu»»,. f. num
v V
B
C
c i
D
• ’̃
E
Impia lex boruni nos ponit in ore luporum, JPrsesidio quorum dur» generis Monachorotn Oebuerat finis vehemeutibua eue rapinù. Romae Censores quorum notat actio mores, Quandônos laedunt, minus hoc sibi profbre credunt Nos ubi dedecorant, ibi se vehementer honorant Dequè probris fratrum vult crescere gloria patrum. Haec qui verba ferùnt, et honorem quem sibi qua ?runt Magnificare putant, dum nos in sorde volutant. Quà specie fraudis pondus cumulant ibi laudis Non coinmendarent benè se, nisi nos reprobarent. Afleetum talem non a*stimo spirîtualetn. Nosti, somme pater, quàrn vera superbia mater Huic sit decreto, quod stare diù prohibeto. Qui praecesserunt, nil ingenio valuerunt, Si quid sensissent sapienter, idem statuissent. Hos pneponamus primis his dona feramus, Qui perspexerunt ea quae primos latuerunt. Infusum mundo noviterde fonte profundo Speetante» lumen, Rom» miremur acumen Hue deseendentes ex Urbe, viri sapientes Alpes transissent frustrà, nisi quid statuissent Nec priùs auditum debet transcendere ritum, Et decet ut fundat, nova quando sophia redundat. Sed tamen huicgenti tam sanctae tam sapienti Si quis dona ferat veniamque dari sibi quœrat Ex hoc damnatus quod sit sine crimine natus, Vel prinuim crimen sacrum claudat sibi limen Inveniet mites mutato jure Quintes Munere flectentur, tribuenti compatientur Dland.e frontis erunt, dimittent quod statueruut. Est vacuus sensu, quisquis rogat hos sine censu. Dum prtn^ tentantur solâ, nec munera dantur, Quod statuère ratum, servatur et inviolatum. Turba Senatorum, mores bene novimus horum, Omne quod est vendons, et in omnibus ad lucra tendens Divitibus lenis, misereri nescit egenis. Pauper peccator, Dominus tibi sit miserator. Quotidie t-rescit fallacia ponere nescit Nequitiae métis haee detesttbilis aetas. Paucis cura boni, plures ad crimina proni Prnximiis est finis mundi, fera regnat Herynnis. Unde salus mundo, cùm sit caput (a) ejus arundo ? Undesalus Orbi, postquàm vehementia morbi Ad «{-aput ascendit, quod ne<]uiter omnia vendit ? Nil tribuit gratis. De Roman* pietatis Ubere nil hausit, sua qui marsupia clausit. Hic dolor est summus, quod vincens omnia nummus Est Ronia» pluris, quàm sacri regula juris. Postquàm Roma cadit, malè res sibi subdita vadit. Jura reliquerunt omnes, et munera quaenmt. Ordc sacer mutât sua dum sententia mutat Pont ficis Summi subversa cupidine nummi. Non ijuia Papa gerat quidquam malè, vel lucra quaerat Sed (ircumstanti turbae sunt munera tanti, Cnm ;n ut évitent nullum, se dummodo ditent. iJom. tst garni et tolum omnium Betteùr* ••• mm in tutaquaqtu Seckria totùu Châtiai* fidn «• régnât wtegriuu. tp$a nt major ommtm lecUâm)*lu UafraLot apud WiU.l»«m MâlB»A t»i, Got. Pontif.’Anf I. pf. 313. (a) R< .maria F.celtiia quasi tittum est omnium Eerlrtuirum cartene Eertetùt quasi ejus parla. Sicut etum ,)U,xiam mluitu bttma ut gmus individuorum morum, ri tamen m unoqmoque individuo ùieit totùu bminu t«ta pmprieim ita quodam respeclu sedei
