1.1 EX M1RACULIS S. BENEDICTI ABBATIS, 489 A B<
i
i < t t f <i n C T ii li P n C n SI d, fi SI D ti bi n ai tii ta ce P’ ce fn re E <ai de vit tui efT liCe w.oaat MnM, tiomatj • r..«tptà Cèp.H. et calioaa ̃nrmua vtferunt Mm defundi. XXXVII. PmdoM. Ugaril undi ment. Qqq. ̃ ̃ :̃’̃̃ if ;̃ y ̃ • » K colonis, conferre cum eo non valens, ejus timmdo copias, terga vertit. Gautrrius ergo suos muhia damoribos adbortatus, equoque cui inskfcbar calcaribus indtato, ipsum pernkitèr inaequitur. Qiwin Rotbertos jam jamque stbi appropiantem cemens, ut put* moris est fugientium, hast» super humemm rejecta, ferrum hast» sequenti opposent. Ait ille conatus i»stis nequaquam prasridens, dam incautiùs attingere èam «qao ardesdt, in ferrum mit quod gutturi illius immenum absque dilatkme vit& priv»Vit. Yidcntes vero satellites ejus dommum suum eXanimatutn, ululatibus .aërem, kcrymis geaas opplentes, humeris corpus imponentes, abire matorant. Misetante ipso, cujus interierat Terro, iliis quoqu« qudé pnedatum Tenerat, c^ncedentibus liberam fugiendi copiam, laiîdesqae prpdamanâbua omnipotenti Deo, grates Pati*- Bénédicte sfknctoque Confessrài Pusenno, de wn céleri hostis sui multatiohe. Genitor auteni genitrixque dèAincd cémentas exstinctum filium, in quo tota spes pendebat illorum quoniam hune solum possidebant ; non est facile dicere quos ediderint gemitus, quantas fuderint lacrymas, inconsolabili lugentes marstitia quern aroplectébantui^ dilectkme unica. Metnentes vero futuram discussionem justi judicis Dà, (erant enitn timoraîi) quoniam spes omnia de vitâ oorporis sublata fuerat, tracubant, qualiter animae ipsius consulerent, quatinus indulgentiam inwniret, qui extretna sua tam pessimè pnènpitaverat. Adsumto igitur Autisiodorann An. tistite, venerabili sane viro, cum grandi apparatu exsequiarum et e*animato filii sui corpore Floriacum properant. Advoluti autem genibus Hugonis ·, qui tune in eodem loco Abbatis fungebatur officio, et totius congregatio^ nis ; implorant vincub reatu» defuncti precibus eorutn solvi certum tenentra, in conspectu summi judicis ipsius hxandum crtmen, u quibus illata injuria fuerat, in prwsenti toto animo ipsam priùs remitterent. Unde et caheem purissimi auri libram habentem, in dextera filii sui ponunt, et illum pro vadimonio offerunt, quatinus promptiorem veniam delicti sui adsequi 1 mereretur. Si aliquam recompensabonem pro temeritate ipsius exsoJverent • crede«es quotiens in eo sacrifidum suranur divinitati oflFerretur, nenuaauani ejusdem sacnhcii ipsum esae exsortem. Fratres itaque pia miseratione per.moh, generahter pro eo sacrifidum omnipotenti Domino obtulerunt dbsolvi poscentes ipsius offensas, et ipsi «ecundùm possibaitatem à Christo fidehbus suis concessam, quod in «os ddiquerat rémittentes : exbletisque funereis honore congnio offidis genitores cum nobilibus viris miosin suo adsciverant comitatu, ad propria dimisere, non mediocrem œnsola" tioiiem de salute filii sui reportantes. "°" Interjeçtis aliquantis annorum curriculis confederati de vidn* nartibus Burgund.» adversus eosdem CasteUionenses, quidam ^nedo^T KW raverunt non inf.rmam manum satellitum, equitum V-pSitum Tranl^ L auten, amhe Ligerico, difTuderunt se per rur ?^ ipsum £™£2 J£™£ ̃ t.. Tanta vero erat .Ui, securitas ^onfidentibus in sua muItituSnT^ tanta arrogantia de robore et aptitudine su« juventutis, ut SSm^Jt ptrJ :r-tir8 itt&zz st » Ç- F præcineret : quatinus his acr.ùs incitarentur ad ea’ peragcnda, quae maligno =K t^rsï : i=c~ = ?23 fratritrus eo tempore quidam vir probus Aimericus vocabulo qui mundi relictis pompis adsumto habitu monachico, omnipotenti Domino tideli famulabatur obsequio, Patri Benedicto in sibi commissis easistens jugiter fidelis. nlc antequam vestem mutasset, Saeerdotili fungebatur officio : cui vicini, et qui eum noverant, testimonium deferebant legitimè conservatum, ~uamdi~ in dericatM permanaerat sorte Itaque phalanges conservaclTractls donubus rw :acolaru~" omaverunt se spoliis, agentes præ segreges pecorum, quos in contiguis torrentum prat^ « TÎLTî • • pererant pascentes. Plurimam 8I9uidc :m. eorum multitudinem rustici qui pre-Ionum .præsclerant adventum, tn silvis et in confragosis abdiderant vallius. Igitur pra~eunte cantore, ut pote nihil lormidinis ,habent~ ,ad litus )~perant amnis, ubi plures suorum ad custodiam navium coUocaverant, H« eumdem tranSnavigaverant fluvium. PorTZloTZhcZ"^ ’•s .n unum jam confluxenmt, sequente* eos à lonS • n«i P0* T<m, Jti > i eus d longe nequaquam en m
