HP
’PPPW’irçiwPfJ’
’ - >4^
20
PETRI, VALLIUM SARNAII MONACHI,
Am. (209.
ItpilfMll à
tnm - lifMtii
Curr. Mon
pMroao.
7
Gvet trucidan¬
tur, orbaqur in¬
cendio traditur.
1209.
die 22 jutiï
Antequam cruce-signati ad Biteirensem pervenirent civitatem, vicecomes Bit renais Raimundus Rogerii nomine, nobilis quidem genere, nepos Comitis Tok <jui, sectans avunculi pravitatem , in nullo haereticos comprimebat, promiserat hrmissimè Biterrensis civibus civitatis, quod eos nullatenus desereret ; sed, cur ipsis ad mortem usque persevei»ns, in saepedicta civitate adventum Christi litum exspectaret. Sed, cùm nostros appropinquare audiret, pacti oblitus, foederis nescius, fidem frangens, confugit Carcassonam aliam suam nobilem civitatem, pluresde Biterrensibus haereticis ducens secum. Pervenientes igitur Biterrim nostri, transmiserunt in civitatem ipsius civitatis episcopum, qui exierat obviàm eis, magistrum videlicet Reginaldum de Montepeasulano*, virum œtate, vitâ , scientii venerandum. Dicel>ant siquidem nostri quôd causâ perdendonim haereticorum advenerant, mandaveruntque civibus catholicis, si quierant, ut in manus ipsorum traderent hæretiros quos idetta venerabilis episcopus, qui eos plenè noverat et B etiam in scriptum rawgerat, nominaret ; vel, si istud facere non possent, exeuntes de civitate dimitterent haereticos, ne perirent pariter cum eisdem. Quod verbum cùm saepedictus episcopus ex parte nostrorum memoratis civibus retulisset, noluerunt adquiescere ; sed, se adversiis Deum et ecclesiam erigentes, inito cum morte foedere, elegerunt potius mori haeretici quàm vivere christiani. Priusquam enim nostri eos aliquateniis expugnarent, exierunt quidam de civitate, cwperuntque nostros sagittis acriùs infestare : quod videntes servientes exercitus , qui publica linguâ dicuntur Ribaldi, cum indignatione maxima muros adeunt civitatis, nobilibusque exercitus nescientibus ct penitus inconsultis, facto insultu ipsâ horâ J^quod dictu mirabile est) capiunt civitatem. Quid plura ? statim intrantes, à Biinimoad maximum omnes ferè necant, tradentes incendio civitatem. F’uit autem fapta civitas saepedicta in festo Sanctae Mariae-Magdalenæ *. O justissima divinae C ’dispensationis mensura ! Sicut in principio hujus libri diximus, dicebant haeretici . B. Maria m-Magdalenain fuisse Christi concubinam ; praeterea in ecclesia ipsius quae erat in civitate, sicut suprà tetigimus, cives Biterrenses dominurh suum occiderant, episcopo suo dentes confregerant. Merito igitur in illius festivitate capti sunt et destructi, de oia contumeliosa tot dixerant, cujus etiam ecclesiam sanguine domini sui, vieeeomitis videlicet, nec non episcopi, laniaverant canes impudentissiini. In eadem etiam ecclesia in qua, ut saepedictum est, dominum suum occiderunt cives Biterrense ? , ipsà die captionis civitatis, fuerunt usque ad septem millia de ipsis Biterrensibus interfecti. Notabiliter etiam est notandum quod, sicut civitas Jérusalem xui anno à Passione Domini nostri à Tito et Vespasiano fuit destructa, ita civitas Biterrensis xi.n anno ab interfectione doinini sui per Francigenas est vastata. Hoc quoque n«n est omittendum, quod saepedicta civitas, quae multoties devastata D fuerit ob rausam superius memoratam , semper in die festi Sanctae Mariae-Magda-Icnae, in cujus ecclesia tantum scelus perpetratum fuerat, dignam recepit ejusdem sceleris ultionem.
CarcaMona XVI. Captâ itaque et destructa civitate Biterrensi, proposuerunt nostri recto t * uiiT” f>rt‘ssu Radere Carcassonam. Cives etenim Carcassoncnses pessimi erant haeretici et peccatores coram Domino nimis. Siquidem illi qui in castris inter Bite irim et Carcassonam positis habitabant, timore exercitus fugerant, castra sua vacua relinquentes ; quidam tamen qui non notabantur de haeretica pravitate, reddiderunt se nostris. Audiens autem vicecomes quôd nostri ad obsidendam tenderent Carrassonam, milites quoscumqtie potuit adunavit, seque cum eis in Carcassonam recipiens, praeparavit se ut contra nostros defenderet civitatem. Nec silendum quod cives Carcassonenses pessimi et infideles refectorium et cellarium canonicorum Carcassonensium, qui erant canonici regulares, ipsa etiam sta lia ecclesiae (quôd exeerabilius est ) destruxerunt, ut muros civitatis inde munirent. O profanum consilium !
o munitio immunita, (juse, sacrâ immunitate domus Dei violatâ et destructa,
construitur, per haec merito destruenda ! domos rusticorum intactae conservantur, domus servorum Dei dejectae prosternuntur. Pervenientes igitur nostri ad civitatem, in circuitu fixere tentoria, obsidionem firmantes. Dispositis ergô circumquaque bellatorum agminilius, ipsà quidem die et alterâ à praeliis siluerunt. Civitas autem Carcassona, in montis cujusdam supercilio posita, duplici suburbio cingebatur , quorum utrumque munitum erat muris pariter et fossatis. Die igitur tertià, E
