60
PÊTRf, VALLÎDM SARNAII MONACHI,
^ tJ1J— coeperunt ingentes lapide* twbwrimwqw jittrg auper uostroa ; afii aotem io loeo A per qoem nostri intraverant, ignem copiosum accenderunt. Videntes igitur nostri qoôd nibfl proficerent, eo qitôdbominibus quasi inaccessibilis esset locus iDe, jactus etiam lapidum sustmere non possent, per medium ignem non sine gravi dispendio exierant. Quamdam autem pessimam et erndefissiraara traditionem quam fecerant illi de castro, non credimus pnrtermittendam. Erat cum Comite nostro ”Pf«,tart m^es indigena, cognatus cujusdam traditoris qui erat hi castro, qni etiam ex parte 1 d dominus fuerat Cabareti. Mandaverant igitur) illi de castro Comiti uostlu ut mitteret ad eos dictum militem, ut babereot cura eo colloquium de compositione, et per ipsum quod vellent Comiti remandarent. Dum igitur accessisset ad eos de licentia Comitis miles praedictus, loquereturque cum eis in porta castri, quidam de illis de castro, sagittam ictu halist* dirigens, ipsum gravissimè vnlnerSvit. O proditio crudelissima ! Sed nonmultô post, scilicet ipso die vel in crastino, con- B tigit justo Dei judicio, quôd ille traditor qui dictum militem nostrum, cognatum suum, ad colloquium vocaverat, in eodem loco ubi vulneratus fuerat, in crure videlicet, ipse à quodam de nostris validissimum vulnus excepit. O justa divinae ultionis mensura ! Interea petraria nostra ad turrem castri continué jaciebat. Die , autem qtiartâ ab initio obsidionis, post occa sum solis orta est spississima nebula : illi de eastro, divino timore correpti, nactâ occasione apti temporis, exeuntes de castro fugere coeperunt : quod nostri percipientes, statim clamore facto, in castrum irruerunt, et quotquot invenerunt de hostibus interfecerunt ; alii autem in ipsa obscurissima nocte, illos qui fiigiebant insecuti, aliquos ex eis comprehendet unt. In crastino autem fecit Comes castrum illud dirui et comburi : quibus gestis, milites qui veterant à Francia cum Rol terto Malovirino, sicut superius dictum est, et totâ hyeme p*rcedente fuerant cum Comite, recedentes a b eo ferè omnes ad propria remearunt. C iive. N*ri*>- IAII. Scelus autem quoddam civium Narbonensium, quod ipso tempore per- ^ow-nt petrarunt, non credimus omittendum. Cives enim Narltonenses homines erant rrsùs Am.ii- pessimi, et nunquam dilexerant negotium Jesu-Cliristi , licèt per ipsum negokm SlmHI" tium infinita provenissent eis bona. Quodam die Guido frater Comitis nostri et primogenitus Comitis Amalricus Narbonam perrexerant ; et eum essent in civitate illa, «lietiis Amalricus, utpote puer, causa spatiandi intravit palatium Aimerici domini Nnrlionae : palatium autem illud vetustum erat et quasi in solitudinis desertum redactum. Cùm igitur dictus Amalricus quamdam fenestram palatii manu tangeret et vellet eam aperire, fenestra illa, nimiâ vetustate consumpta, casu cecidit : quo Dicto Amalricus rediit ad domum Templarioruni, ubi tunc hospitabatur. Guido " Arnaidi yrr<} Comitis nostri horà illa erat in domo archiepiscopi * Nirlionensis. D Statiin cives Narlionenses, quarentes occasionem ad faciendum malum , im- [xisuerunt pnedicto parvo, filio videlicet Comitis, quôd voluisset vi intrare palatium Aimerici. O modica sceleris perficiendi occasio, immô nulla ! Statim armaverunt se cives præfati, et, currentes donec venirent ad loour ubi erat puer, in ipsam domum Templariorum irrumpere satagebant. Videns autem puer quod quaerebant animam ejus, armavit se, et, in quatiam turre domùs Templarioruni se recipiens, à facie hostium se abscondit. At illi domum saepcdictam instantissime impugnabant ; alii, Francigenas quos in civitatereperiebant apprehendentes, plures occiderunt (o rabies iniquorum !) ; duos etiam armigeros proprios Comitis interemerunt. Guido verô frater Comitis in domo archiepiscopi erat horà illà, et egredi non audebat. Postquam verô dicti cives diutius impugnaverint domum in qua erat Amalricus, tandem consilio cujusdam civis Narfionensis quieverunt ab impugna- R tione illa, sieque puer, de gravi periculo liberatus, vivus per Dei gratiam et sanus evasit. Nunc ad id quod dimisimus revertamur.
rc« et camei Recedens Comes nobilis à castro Alti-pulli cum militibus paucissimis, intravit Comitia To- terram Cpmitis Tolosani. Post paucos autem dies, venerunt ad eum plures de Alein Comn »n- "lnnn’a peregrini ; cieperunt praeterea de die in diem venire peregrini, qui, ut supra i trra hetxio- diximus, ad praedicationem Guillelmi venerabilis archidiaconi Parisiensis et maidas rectijw- ,|nool)i de Vitriaco, cruce signati erant : et quia non possemus omnia sigillatim exprimere, quomodo videlicet misericors Deusà diebus illis negotium suum coepit mirabiliter promovere, haec breviter dicimus, quod Comes noster in brevissimo tempore plura castra vi cepit, multa etiam vacua invenit ab hostibus 1Ï, J&r V*-. - ■„ !
