yS PREMIÈRE foi’Uinam populi Romani obslilfsse ? Ac jam illa oniitio : neque enim sunt aut obs-Giira , aut non mulîa posteà commissa. Quotiès lu me designatum , quotiès me Gonsulem inlerficere eonatus esFQuot ego tuas petitionesità conjectas,ut vitarl posse non viderentur ; parvà qnâdam declinalione, et, ut aiunt, corporeeuugi ? JSihil agis, nihil assequèris, nihil moliris, quod mihi latere valeat in tempore : neque tamen conari , ac velle desistis. Quotiès jam tibi exlorta est sica ista de manlbus ? quotiès veio excidit casu aliquo , et elapsa est ? Tamen eà carere diuliùs non potes ; quas quidem quibus abs te initiata sacris , ac devota sit , nescio, quod eam necesse putas Consulis in corpore defigere. VII. Nunc verô quae tua est ista vita ? sic enim jam tecum loquar, non ut odio permotus esse videar, quo debeo, sed ut misericordià, quse tibi nulla debetur. Venisti paulô antè in Senatum. Quis le ex hac tanta frequenlia, ex tôt tuis amicis ac necessariis salutavit ? Si hoc pôst hominum memoriam contigit nemini, vocis exspectas contumeiiam^ cùni sis gravissirno judicio taciturnitatisoppressus ? Quid , quôd adventu tuo ista subsellia vacua facta sunt ? qu6d omnes Consuîares , qui tibi persaepè ad csedem constituti fuerunt, simulatque assedisti , partem istam subsellioLum nudam atque inanera reliquerunl ?
