III, HI-I22. CCXXVIII. — 21 Janvier 1641. 291
porum in aquam incidentium, & refradionem luminis, cùm tamen fit duplex & maxima. Primo, quia vna re- fraélio fit verfus perpendicularem, alia modo contra- rio; et cùm radij luminis tertiâ fui impetûs parte, aut
5 circiter, faciliùs par aquam tranfeant quàm per aërem, non tamen ideo pila muldari débet, ab eâdem aquâ, tertiâ parte fuae velocitatis, nullaque eft inter ifta duo connexio. Deinde, quia lumen quidem débile non ad alios angulos,quàm forte, ab eàdem aquâ refringitur;
10 fed plané aliud efl de pila qu2e, magnâ vi in aquam im~ pulfa, non tantâ parte fuse velocitatis ab eâ potefl; muldari, quàm fi lentiùs procédât. Ideoque non mi- rum eft, quod expertus fit globum plumbeum,maximâ vi fclopeto emiflum, aquam ingredi in eleuatione
i5 quinque graduum, quia tune forte non milleûmâ fuee velocitatis parte muldabitur.
Affingit mihi poftea quod fuppofuerim omnem iac- turam velocitatis computandam efïe in motu deorfum : dixi enim conftantiffimè computandam effe in toto
20 motu fimpliciter fumpto ^
Modus vero quo ipfe vtitur ad refradionis caufam explicandam, vel ex eo apparet non | effe accuratus, quod apertè pugnet cum eo quod antè admifit, vt ab amico fuo demonftratum : nempe effe in refradione,
25 vt fmus anguli inclinationis vnius ad finum anguli in- clinationis alterius, ita fmum anguli refradi in vnâ inclinatione ad fmum anguli refradi in altéra; exfur- git enim ex eius parallelogrammo plané alia, & qui-
16 muldabatur.
a. Dioptrique, p. i5-i6.
�� �
