Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/421

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

II, lîî-ijî. CCXLVI, — Juillet 1641. 409

ab intelleéïu minime propojitum. Ibidem ais falfum non apprehendi ab intelleéïu fub ratione veri. Nunquid ergo falfum efl non dari in nobis Dei ideam ? Et tamen eam non dari Geometrce nofîrivt verum appréhendant, credunt 5 & contendunt; nunquid ergo falfum fub ratione veri ap- prehendunt, contra idquod afferis?

Duodecimo,mirum videtur,quod alicubi dicas infantes ante vifa triangula, illorum ideas pênes fe habuifle'. Errauit igiturAriJîoteles, dum afferuit animam effe veluti

10 tabulam rafam, in qua cum nil depiélum Jit, femper cre-

didit nihil effe poffe in intelleéïu, quin prius fuerit in

fenfu; & cum eo quotquot fuerunt Philofophi & Theologi

errarunt, quippe idem & crediderunt, & fe demonjlrare

iudicarunt. Ecquis, amabo, cœcus a natiuitate, quidpiam

i5 de luce vel colore percepit? Certe nullus ; tefîibus nojîris 3oo cœcis Parifienfibus, quos inter verfatur Philofophus, qui rogatus negauit fe po[fe\colorem vel lumen concipere, licet cum eo de lucis effentiâ, colorumque naturâ, differe- rem. Neque certe video quin cerebrum ad cogitationis de

20 colore vefligia recipienda difpojîtum habeat, fi quando mens illius de eo cogitaffet; quanquam nil aufim afferere, quia non efl mihi clarum an ille defeéîus fit in cerebro, vel in ipfâ mente. Sed neque etiam tibi clarum efl, vt iam adfummum par mihi fis : fed & me fuperiorem oflendo,

25 quod oculus cœco redditns faciat vt lumen videat; nec enim quidquam illius inenti tribuitur, cum fit indiuifîbilis,atque adeo nec augeri nec minui pofjit, aufifque etiam afferere illam, in ipfo matris vtero, trianguli, Dei,fuîque ipjius ideam feu cognitionem habuiffe. Rogo tamen : cur nunquam

3o in fomnis, cum fenfus fopiti meram libertatem menti

a. Page 640 (édit. 1641), ou page 445-446 (édit. 1642).

Correspondance. III. il

�� �