Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/444

La bibliothèque libre.
Aller à la navigation Aller à la recherche
Cette page n’a pas encore été corrigée

4} 2 Correspondance. u, 1:^5-1 se.

alio fine creatum eiïe, quàm vt homini , minimam terrse partem occupanti, lumen prseberet.

I 1 1 . Hîc voluniatis l^^ intelledûs fundiones confun- duntur" : neque enim voluntatis eft intelligere, fed tantùm velle; ac quamuis nihil vnquam velimus, de 5 quo non aliquid aliquo modo intclligamus, vt iam ante conceffi,plura tamen eàdem de re nos poOe velle quàm cognofcere, fatis experientia déclarât. Neque etiam falfum fub ratione veri apprehenditur, nec qui negant ideam Dei elTe in nobis, id ipfum apprehen- 'o dunt, etfi forte affirment, credant & contendant. Vt enim mox notaui pundo 9, perfaepe hominum iudicia ab ipforum perceptione fiue apprehenfione diffen- tiunt.

12. Cum nihil hîc prœter autoritatem Ariftoteiis & '5 eius Sedatorum mihi opponatur"', nec diffimulem me ipfi minus credere quàm rationi, non eft quod mul- tum de refponfione laborem.

Qui autem a natiuitate caecus eft, vtrum habeat ideas colorum, necne, paru m refert; & fruftra de hac 20 re cseci Philofophi teftimonium aduocatur; quamuis enim ponamus ipfum habere ideas plane fimiles ijs quas de coloribus habemus, non poteft tamen fcire illas eft'e fimiles noftris, nec proinde vocari colorum ideas, quia quales noftrae fmt ignorât. Nec video quo 25 iure hîc inferior fim, quia, etfi mens fit indiuifibilis, non ideo variarum proprietatum acquirendaium mi- nus eft capax. Nec mirum quod in fomnis nullas demonftrationes Archimedeis fimiles conficiat; ma-

a. Page 408, 1. 22 et suiv.

b. Page 409, 1. p et suiv.

�� �