Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/499

La bibliothèque libre.
Aller à la navigation Aller à la recherche
Cette page n’a pas encore été corrigée

CCLXV. — 24 Janvier 1642. 487

��CCLXV.

Regius a Descartes.

[Utrecht], 24 janvier 1642. [A. Baillet], La Vie de Mous. Des-Cartes, tome II, p. 146, 147-8 et 148-9.

Cette lettre, la j5' MS. de Regius à Descartes, contenait sans doute le récit de tout ce qui s'était passé à Utrecht après les thèses du 8 dé- cembre {voir ci-avant, lettre CCLVIII, p. 45 g à 464). Baillet y entremêle, en effet, des passages traduits de la version officielle, publiée par les soins de l'Université d' Utrecht, et que nous donne- rons in extenso d'après l'original latin.

Voici d'abord trois corollaires que Voetius Jît ajouter à des thèses soutenues le 18 et le 24 décembre, en réponse à celles de Regius, du 8 décembre.

COROLLARIA,

Quce ad nece'ssariam prœmonitionem studiosorum Theologiœ , prœhabito judicio et consensu Facultatis Theologicce, séria et Scholasticè ventilanda proponimus iS et rursum 24 Decemh., horis et loco solitis.

I. Assertio 7tac,a5o?o>,oYoii Tai rflli {qiiem Atheum MeJicum vocabant Theologi Heidelbergenses, in judicio sua de Vorstii tractatu, de Deo,

perscripto ad députâtes Synodi Hollandicœ anno 16 10) in Triumpho Phi- losophiœ, in prœmissis axiom. D. 4, et D. 5, quant imprudentid juvenili ex illd adoptare voluit popularis noster David Gorleus, tune temporis in Theologiâ, oui sludere cœperat, aut cujus studio destinatus crat, vertigi- nem patiens et vacillans, in Exercit. Philosoph., Exerc. i4.pag. 26y, qud statuitur : Hominem ex anima et corpore compositum esse Ens et unum per accidens, non verô per se ; incurrit in veritatem non tantùm Physicam [quam Pkysicis explicandam relinquimus) sed et Metaphysi- cam, Pneumatologicam, et Theologicam. Monemus ergo studiosos nostros videant, ne uno absurdo temerè dato, multa alla' sequantur, et error par- vus in principio,fiat magmts in fine.

II. Rotatin Terrœ diilrnaet annua (quamnostrâœtate Keplerus, aliique nonnulli Mathematici ex oblivionis tenebris eruerunt) veritati divinœ sacris literis revelatœ directe et evidenter répugnât; nec convenit cum rationibus luminis Naturalis qtias sana sobriaque Philosophia hactenus affatim sug-

�� �