506 Correspondance. 1,412-413.
nerem tantùm^ ea quee ab alijs eâ de re dida funt nos non tangere^ quoniam ipfos non fequimur. Altéra de- monftratio petitur àfine,fiue vfu^formarum fubflantia- lium ; non enim aliam ob caufam introduise funt à Philofophis, quàm vt per illas reddi poflet ratio adio- 5 num propriarum rerum naturalium , quarum haec forma effet principium & radix, vt habetur in Thefi prsece- denti. Sed nullius plané aélionis naturalis ratio reddi potefl per illas formas fubftantiales, cum earum affer- tores fateantur ipfas effe occultas, & à fe non intel- 10 ledas ; nam fi dicant aliquam adionem procedere à forma fubftantiali, idem eu. ac fi dicerent, illam pro- cedere à re à fe non intelledâ, quod nihil explicat. Ergo formae illae ad caufas adionum naturalium red- dendas nullomodo funt inducendae. Contra autem à i5 formis illis elTentialibus, quas nos explicamus, mani- feilee ac Mathematicse rationes redduntur adionum naturalium, vt videre eft de forma falis communis in meis Meteoris^. Et hîc fubiungi potefl quse habes de motu Cordis. 20
AD QVINTAM THESIM*.
Quod tam fsepe iadat de doélâ ignoî-antiâ , dignum ell explicatione. Nempe, cum fcientia humana fit ad - modùm limitata, & totum | id quod fcitur, ferè nihil fit, comparatum cum ijs quse ignorantur, dodrinse fignum 25 efl, quod quis libéré fateatur fe ignorare illa quse re verâ ignorât : & in hoc proprié doda ignorantia con- fiftit, quia fcilicet eft peculiaris eorum qui veré dodi
a. Discours Troisiesme, p. 174.
�� �
