Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/203

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

i9«-i9'^- Objectiones Terti.î:. ijj

ejfentiis ; aliiid enim ejl ipfum ens, aliud ejl ejus eflentia ;

poteji ergo efjc ut res cogitans fit fubj eclum mentis, j ralio-

nis, vcl intelleclûs, ideoque corporeiim aliquid: cujus con-

trariiimfuinitur, non probatur ; cfi tavicn hœc illatio fiin-

5 damcntiim conclufionis, quam videtur vcllc D. C.fiabilirc.

Ibidem, novi me exiftere, quxro quis fim ego qucm

novi : certiffimum efl hujus fie prciecife fumpti noti-

tiam non pendere ab iis qucC cxiilere nondum novi".

Certijfimum efinotitiam hujus propofilionis, ego exiAo,

10 pendere ab liac, ego cogito, ni recle ipfc nos docuit. Sed unde nobis cfi notifia hujus, ego cogito ? Certe non ab alio quàm ab hoc, quod non pofi^umus conciperc aclum qucm\cumquc fine fubjcclofuo, veluti faltarefiine fiiltante, 237 f cire fine fciente, cogilare finie cogitante.

i5 Alque hinc videtur fequi, rem cogitanlcm efifc corpo- reum quid; fiubjeéla enim omnium acluum videntur inlel- ligi folummodo fub ralionc corporeâ, fire fiub mliouc mal cria.', ut ofiendil ipfe pofi in exemplo cerœ^, qua\ mu- lalis colore, durilie, figura, & cœleris aclihus, intelligilur

20 tamen femper eadem res, hoc efi eadem materia tôt mula- tionibus fubjecla. Non autem colligilur me cogitarc per aliam cogitaîionem ; quamvis enim aliquis cogitare potefi fe cogitafife [quœ cogitatio nihil aliud j efi quàm memi- uilJe), tamen omnino efi impofiibile cogitare fe cogitare,

a 5 fient nec fcire fe fcire. Effet enim intcrrogatio infiinita : nnde fcis te fcire, le fcire, te fcire?

Quoniam igilur nolitia hujus propofitionis, ego exifto, pendet a nolitia hujus, ego cogito; & nolitia hujus, ex eo quod non pofiumus feparare cogitationem a matcnd cogi-

a. Page 27, 1. 28, à p. 28, 1. 2.

b. Pane 3o, 1.8.

�� �