390-391. ObJECTIONES QlJfNT^. 35 J
Sane vero nihil eji necejfe exempta obvia conquirere . Dico folùm adea, quœ profers Jive potiùs ohjicis, conjîare omninà videri, cùm turrim & prope fpeéîamus & contin- gimus, certos nos ejje quàd Jit quadrata, qui, remotiores, 5 habueramus anfam judicandi rotundam, vel certe dubi- tandi, quadratane an rotunda an alterius figurœ ejfet.
Sic fenfus il le doloris^, qui apparet adhuc ejJe in pede aut manu, pojîquàm ea membra refcijfa funt, fallere ali- quando potejl, in iis fcilicet quibus funt refciffa, idque ob
10 fpiritus fenforios affuetos in ipfa déferre inque ipfis fen- fum exprimere ; attamen qui integri funt, tam certifuntfe in pede aut manu, quam compungi vident, doloremfen]tire, 472 ut dubitare non valeant.
Sic, ciim vigilemus fomniemufque per vices, donec vi-
i5 vimus, fallacia quidem per fomnium ejl, quàd ea videri coram appareant, quœ coram non funt ; attamen necfem- per fomniamus, nec, dum rêvera vigi\lamus, dubitare pof- fumus vigilemufne an fomniemus potius.
Sic, cum cogitare pofjimus nos effe naturœ fallaciis
20 obnoxiœ, etiam in rébus veriffimis vifs, nihilominus cogi- tamus etiam nos effe a naturâ veritatis capaces. Et ut ali- quando fallimur, ut non deteéîo fophifmate, vel baculo média ex parte in aquam immerfo ; ita aliquando intelli- gimus verum, ut in Geomctricd demonjïratione, aut in
25 baculo ex aquâ educlo, adeo ut de neutrius veritate dubi- tare plane pojjimus . Et ut dubitare de cœteris liceat,faltem de eo dubitare non licet, quàd res taies appareant; nec potefi non effe veriffimum taleis apparere.
28 Après apparere, non à la ligne (/" et 2' édit.). a. Page 77, 1. 1-7.
�� �
