437-438. Quinte Responsiones. 57^
par eft, non autem quo fine quidque fecerit divinare. Ac quamvis in Ethicis, ubi | fsepe conjeduris uti licet, aliquando fit pium confiderare quem finem con'jicere 531 poffimus Deum fibi in regendo univerfo propofuiffe,
5 certe in Phyficis, ubi omnia firmiffimis rationibus riiti debent, eft ineptum. Nec fingi poteft aliquos Dei fines, magis quàm alios, in propatulo elle; omnes enim in imperfcrutabili ejus fapienti?e abyflb funt eodem modo reconditi. Nec etiam fingere debes neminem
10 mortalium caufas alias poffe intelligere ; nuUa enim non eft cognitu multô faciliorquàm Dei finis^; & eas ipfas quas in exemplum difficultatis proponis, non nemo exiflimat fe novifTe.
Denique, quia hîc tam ingénue interrogas, quas pu-
i5 tem mentcm meam habituramfiii[fe Dci & fiiî ideas, Jï, ex quo infufa cjl in corpus, manfijfct hue ufquc in co claujis oculis, & abfquc ullo aliorum fenfuuin ufu *", ingénue & candide refpondeo me non dubitarc (modo ipfam in cogitando non impeditam a corpore, ut neque etiam
20 adjutam, fupponamus), quineafdcm, quas nunc habet, Dei & fui ideas fuilTet habitura, nifi tantùm quôd multo puriores l<; clariores habuilTet. Senfus enim ipfam in multis impcdiunt, ac in nullis ad illas| perci- 532 piendias juvant; & nihil obftat quominus omnes ho-
25 mines eafdem fe habere a:que animadvcrtant, quàm quia in rerum corporearum imaginibus percipicndis nimium occupantur.
9 reconditiv (/" édit.). — i? Après noviifc, noii à la ligne (/"' et 2' édit.).
a. Voir t. III, p. 408, 1. i3.
b. Ci-avant, p. 3io. 1. 21-28.
�� �
