Objectiones Septuple. 4^5
��§ 1. QUID MINIMUM DUBITATIONIS ?
Ac dubitationem quodattinet, quid ej} ijiud Minimum? pluribus, ais, te non morabor. Illud habet diibitationis aliquid, de quo pojfum dubitare, an fit velan ita fe habeat, 5 non temere quidem,fed validas ob rationes. Prœterea illud habet dubitationis aliquid, circa quod, ctji milii clarum videatur, pojfum decipi a malo aliquo Genio, qui milii velit illudere, & artibus fuis ac prœfligiis efficere, ut id clarum & certum appareat, quod rêvera ft falfum . Pri-
10 mum I dubitationis habet non parum; fecundum nonnihil ^ quidem, fed illud minimum, fatis tamen ut illud dubium vocetur & fit. Vis exemplum ? Ejfe terram, cœlum, colo- res; te habere caput, te oculos, te corpus & mentem, dubia funt primi generis. Secundi verb hœc : 2 & 3 faciunt 5;
i5 lolum efi fuâ parte majus ; & fimilia.
Prœclare fane. At ita fi fe res habet, quid, quœfo, crit, quod dubitationis habeat nonnihil? Quid immune ab eo metu, quem vafcr intentât Genius? Nihil, ais, omnino ^ nihil, quoad Deum effe, nec poffe decipere, certà &
20 firmiffimis ex Metaphyficœ principiis exploratum ha- beamus, ut ea fit lex unica : ignoratâ illâ re, an fit Deus, &, fi fit, an pofîit effe deceptor, non videor de ullà alià re plane certus effe unquam poffe. Et vcrô. ut hic mentem meam penilus agnofcas, nifi fcivero Deum
2 5 effe, & veracem Deum, qui genium illum malum coérceat, vereri femper potero ac debebo, ut ne mihi illudatur, & falfum verifpecieveluti clarum & certum obtrudatur. Ubi verà penitus intellexero Deum effe, nec eum poffe & decipi & decipere, adeoque necejfario impedire, mihi ne Genius
�� �
