Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/611

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

Epistola ad p. Dinet. ^8i

proinde quod non fit maxime novum, cùm quotidie adhuc renovetur.

Quantum ad Theologiam, cùm una veritas alteri adverfari nunquam poffit, ef|fet impietas timere, ne 172 5 veritates in Philofophiâ inventse iis quae funt de fide adverfentur. Atque omnino profiteor nihil ad religio- nem pertinere, quod non œque ac etiam magis facile explicetur per mea principia, quàm pcr ea quae vulgo recepta funt. Jamque hujus xei mihi videor fpecimen

10 dediffe fatis luculcntum, in fine mex refponfionis ad quartas Objediones, circà quaeftionem in quâ omnium difficillime Philofophiâ cum Theologià folet conciliari. Et idem in aliis quibuflibet, fi opus fit, prse- flarc paratus fum, ac etiam oftendere multa e contra

i5 cffe in vulgari Philofophiâ, quse reverâ pugnant cum iis quce in Theologià funt certa, etfi id vulgo a Philo- fophis diffimuletur, vel ob longam iis credendi con- fuetudinem non advertatur.

Non etiam metuendum efi, ne me?e opiniones, | im- 173

20 peritam & novitatis avidam multitudinem alliciendo, nimis crefcant; cîim e contra doceat experientia ipfas pr?ecipue a peritioribus probari, quos non novitate, fed folà veritate, allicientes, nimium crefcere non poiïunt.

25 Nec magis metuendum eft, ne Scholarum pacem perturbent; fed contra, cùm omnes Philofophi tôt controverfiis fe mutuo vexent, ut nunquam majore in bcllo effe poffint quàm jam funt, nulla melior ratio eft

2 non à la ligne {édit. princeps). — 18 même remarque. — 24 idem.

a. Ci-avant, p. 252, 1. 22 et suiv.

�� �