Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/247

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

204-

��Pars Quarta.

��217

��10

��cauffae poffunt excogitari ; fed an earum efFe&us fit tantus, ut fenfu deprehendatur, nondum mihi com- pertum eft.

Vis luminis, quatenus à Sole ac fbellis in omnes cœli partes fe diffundit, jam fatis fuprà fuit expli- cata a : fuperefl tantùm ut hic notemus, ejus radios à Sole delapfos, Terne particulas diverfimodè agitare. Quippe, quamvis in fe fpeétata, nihil aliud fit quàm preffio qugedam, quse fit fecundùm lineas reétas, à Sole in Terram extenfas : quia tamen ifta preflio non aequaliter omnibus particulis tertii elementi, quae fu- premam terrae regionem componunt, fed nunc unis, nunc aliis, ac etiam, nunc uni ejufdem particulse ex- tremitati, nunc alteri applicatur : facile poteft intel- ligi, quo pado ex ipfâ variae motiones in particulis illis excitentur. Exempli caufTâ, fi AB fit una ex par- ticulis tertii elementi, fupremam terrae regionem componentibus, quse incumbat alteri particulse C, atque inter ipfam & Solem alias multse interjaceant, ut D, E, F : hae interjacentes nunc impedient, ne radii Solis G, G, premant ex- tremitatem B, non autem ne pre- mant A : ficque extremitas A de- primetur, atque alia B attolletur. Et quia iftae particulae alfiduè fi- tum mutant, paullô pôft opponentur radiis Solis ten- dentibus verfus A, non autem aliis tendentibus verfus 3o B, ficque extremitas A rurfus attolletur, & B deprime-

��20

��25

���a. Pars III, art. lv et seq., p. 108. Œuvres. III.

��XXVIII. De tertiâ aâione, quœ ejl lumen; quomodo particulas a'éris com- moveat.

��28

�� �