Aller au contenu

Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/274

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

244

��Principiorum Philosophle

��329-230.

��ris E in fuperficiem corporis C cadentibus, quin aqua D multos fibi patentiffimos meatus fub iftis fragmen-

��LXVI.

Cur fontes nonfintfaU fi, nec mare dulcef- cat.

��LXVII.

Cur in quibufdam pu-

teis aqua fil f alfa.

���tis retinuerit : per quos tanta femper ejus quantitas à mari verfus radiées montium redit, quanta ex mon- tibus egreditur. Atque ita, ut animalium fanguis in 5 eorum venis & arteriis, fie aqua in terrai venis & in fluviis circulariter fluit.

Et quamvis mare fit falfum, folœ tamen aqua? dulcis particulse in fontes afeendunt, quia nempe funt te- nues ac flexiles, particule autem falis, cùm fint rigidse 10 ac duras, nec facile in vapores mutari, nec ullo modo per obliquos | terrae meatus tranfire poffunt. Et quam- vis affiduè illa aqua dulcis in mare per flumina rever- tatur, non ideô mare dulcefeit, quia femper œqualis quantitas falis in eo manet. i5

Sed tamen non valde mirabimur, fi forte in qui- bufdam puteis, à mari valde remotis, multum falis reperiatur. Cùm enim terra multis rimis fatifeat, fieri facile poteft, ut aqua falfa non percolàta ufque ad illos puteos perveniat : five quia maris fuperficies 20 œquè alta eft atque ipforum fundus ; five etiam quia,

�� �