- 68-î6 9 . Pars Quarta. 285
7. Quôd fi dividatur piano, lineam per polos du- 6tam ad angulos re&os fecante, duo pun&a priùs con- tinua fiant poli diverfe virtutis, unus in uno, alius in alio fegmento 3 . 5 8. Quôd, quamvis in uno magnete fint tantùm duo poli, unus Auftralis, alius Borealis, in unoquoque ta- men ex ipfius fragmentis duo etiam fimiles poli repe- riantur ; adeô ut ejus vis, quatenus ratione polorum diverfa videtur, eadem fit in quâvis parte ac in toto b . 10 9. Quôd ferrum à magnete iftam vim recipiat, cùm tantùm ei admovetur c .
10. Quôd pro variis modis quibus ei admovetur, eam diverfimodè recipiat d .
11. Quôd ferrum oblongum, quomodocunque ma- l5 gneti admotum, illam femper fecundùm fuam longi-
tudinem recipiat e .
12. Quôd magnes de vi fuâ nihil amittat, quamvis eam ferro communicet f .
\). Quôd ipfa brevifïimo quidem tempore ferro 20 communicetur, fed temporis diuturnitate magis & magis in eo confirmetur 6 .
14. Quôdchalybs duriiîimuseam majorem recipiat, & receptam conftantiùs fervet, quàm vilius ferrum h . 1 1 5 . Quôd major ei communicetur à perfediore 25 magnete, quàm à minus perfedo'.
16. Quôd ipfa etiam Terra fit magnes, & nonnihil de fuâ vi ferro communicet'.
a. Art. clvi ci-après, p. 295. f. Art. clxi, p. 297.
b. Art. clvii, ibidem. g. Art. clxii, p. 298.
c. Art. CLvnr, p. 296. h. Art. cliiii, ibidem.
d. Art. clxix, ibidem. i. Art. clxiv, ibidem.
e. Art. clx, p. 297. j. Art. clxv, ibidem.
�� �
