ii6-n8. Ad G. Voetium. 85
quod non affirmas, & intérim ledori aeque potes per- fuadere, quod fie interrogas, ac fi verum efle affir- mares. Putida etiam arrogantia ubique | apparet in tuis verbis: ut cùm, pag. $, dicis Marefium magnis &
5 novis aujïs velle inclarefcere, ex eo feilicet quod te tan- tum virum aggrediatur; & cùm ab eo per latus tuum ecclefias Belgicas peti fingis : tanquam fi illae fine te ftare non poffent, aut tu praecipua efles earum pars, Marefius autem nulla.
10 Denique omnis pertinacia tua, quod nullam plane culpam velis agnofeere, quamvis manifefte deprehen- fus ac convidus fis; quôdque nullis rationibus & nul- lius authoritate adduci potueris ad abftinendum à ma- ledico tuo libro evulgando, fine fummâ arrogantia efle
i5 non potefl. Bis relegi ea, quse habes in pag. 420 & 1 $ fequentibus, ut rede intelligerem rationes, quas ibi affers ad probandum te, ut ais, non effe prœfraéîum aut importune contentiofum, aut ôLtolxtov, qui nec Optimati- bus debitum honorent, nec | conventibus ecclefiajiicis reve-
20 rentiam atque authoritatem tribuas. Sed plane obftupui : nihil enim omnino in iis inveni, quod è contra non oftendat te rêvera efle prœfraéîum & importune conten- tiofum, & omnis ordinis fuperiorifque poteftatis con- temptorem. Adeô ut ignorem utrum volueris : an fei-
î5 licet ut ledor minus attentus (quia nemo fine incredi- bili patientiâ tam futile feriptum attente légère poteftï putet in verborum tuorum ambagibus aliquid forte rationis contineri, quo te recte defendas, etfi illud non advertat? An potiùs, ut credatur, te ufque adeô efle
3o refradarium & pervicacem, ut neque Magiftratus ne- 9 Non à la ligne (z n édit.).
�� �
