S7J-374- Ad G. Voetium. 189
venenum aliis affrîcare, quâ in re me omnium nequif- fimae ac perfidiofiffimse proditionis accufatis : magis e|nim execrandum fcelus eft Deum prodere, quàm pa- triam vel parentes. Atque ut hanc de me opinionem 5 le&oribus inculcetis, fexcenties in veftro libro me vocatis mendacijflîmum, verjipeliem, fraudulentum, de- ceptorem; quae nomina fi mihi conveniunt, vel fi me unquam in mendacio ûve in fraude quantumvis parvâ deprehendiftis, aut ab alio deprehenfum fuiffe pro-
10 bare poteftis, non recufo quin tuus Profeflbr Omlan- dicus abeat liber, & ego pro ipfo pœnas luam. Sed fi hominem à talium vitiorum fufpicione quammaxime alienum per infolentiffimam malignitatem tôt male- di&is oneraftis, ut infuper eum docere occulte Atheif-
i5 mum perfuaderetis : in quâ gente, quaefo, id impu-
nitum relinqui potefl ? Praefertim cùm haec veftra
calumnia non ab uno tantùm aut altero | fciatur, fed
per univerfum terrarum orbem fit à vobis divulgata.
Jam expertus fum ante très annos, cùm libellus
20 quidam contra me fuiflet Hagae editus fine Authoris nomine a , ac tam futilis, ut quamvis vefler in nequitiâ fit longe fuperior, in futilitate tamen & ineptiis ei tantùm par dici poflit, flatim non paucos in Galliâ, Angliâ & aliis locis, ejus videndi cupidos fuifle, qui
25 poftea, ipfo perledo, indignabundi mirabantur, quôd in gente cultiffimâ, qualis haec eft, tantae inurbanitatis & rufticitatis abfurditas ferri poffet. Quid autem nunc iidem diduri funt, cùm praeter futilitatem rationum,
18 Non à la ligne (z" édit.).
a. Voir t. III, p. 249, 1. 14-24 ; p. 598, 1. 26-27 ? P> 6 4 3 > •• 5 -
�� �
