Aller au contenu

Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/677

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

AD LECTOREM

��Ut ex Africâ femper aliquid novi, ita quotidie aliquid monjlri prodit ex officinâ Voetianâ : adeo pertinax eji illud Theologicum Gisberti Voetii odium, ut videatur JEtnœ ac Vefuvii perennes jlam~ mas Juperare. Iatndiu nqfter Héros ad plures in Suecia abierat, Schoockio- Voetianâ lis pojl Schoockii appellationem per annos ali- quot filuerat, Jcriptionum polemicarum induciœ Authoritate publicâ inter Voetium & Marefium, ceu earundem partium Theologos, pa✠fuerant, cùm derepentè apparuit, injiar fpeâri horridioris, Voetii Theologia natvralis Reformata', partim ineptiis ineptijfimis re- ferta, partim verù calumniis & conviciis atrocijjimis in Marefium, Schoockium, ac zov iraw Cartesivm, Philo/ophorum Decus & Cory- phœum, tota confuta, ut rêvera, pro Theologia naturali reformata, meram diabologiam moralem deformatijfimam Juo Leâori exhibeat".

Difplicuit equidem ille liber injicetus prudentioribus omnibus, fuit- que, ut audimus, cenfurâ notatus à quibufdam Synodis in Belgio ;fed cùm hœcjudicia intra privatos parietes maneant, aliquid illi reponi publiée debuit, ne de Veritate & Innocentiâ aliorum ejus author im- punè triumphet, & fibi de fuâ maledicentiâ tanto magis gratuletur, quanto grandius honorarium dicitur à Magijlratu Vltrajeâino ex illius dedicatione c retuliffe. Quid fecerint aut faâuri fint Gronin-

a. PauliVoet, | Iuris in AcademidVltrajeâinà Antecejforis, Theologia naturalis | reformata. | Cui fubjeâd Brevis | De} Anima Separata | Dif- quifitio. (Trajeftiad Rhenum, | Ex Officinâ Johannis àWaesberge, Biblio- polœ. | CID ID C LVI, in-4", pp. 614, plus deux Indices non paginés, 34 pages.)

b. Non à la ligne (/" édit.). Même remarque pour les alinéas suivants, jusque Plura potuijfent etc. (Pag. 281, fin.)

c. L'ouvrage est, en effet, dédié NobiliJJimis & Ampliffimis Viris DD. Confulibus & Senatoribus Inclytœ Reipublicœ VltrajetHnœ, Academiœ Curatoribus. Cette dédicace est suivie de douze distiques, en grec d'abord, puis en latin, adressés à Paul Voet, et signés Ant. Mmilius.

�� �