Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/722

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

224 Eclaircissements.

ne lui écrivit point durant toute l'affaire de Groningue, laquelle ne fut engagée, en effet, que lorsqu'il y eut adressé sa requête de janvier 1644 (t. IV, p. 84).

��III

��Page 280, note a.

Ces douze pages (p. 253-264) forment une parenthèse, d'un caractère historique, dans le gros ouvrage, d'ailleurs entièrement dogmatique, de Paul Voet, Theologia naturalis reformata. Les voici in extenso :

« . . .Culpandi veniunt triumviri (utinam hase divulgandi neceffitate non » conftringerer !), Cartefius, Marefius, Schoockius. Qui communem hue » operam contulerunt, ut infontem Parentem (Gisbertum Voetium) in- » famem, heterodoxum, univerfo orbi proponerent. Quid ille contra? » Nihil, nifi quôd, inficiando ea vera effe, quae illi libéré ac liberaliter & » impunè in illum jaciunt, non probant, nec unquam id tentarunt, in fi- » lentio ac patientiâ animam poffidere decreverit. Ne tamen illi impunè in » pofterum graffarentur, aliquid hîc illis fine odio & affeclu reponendum » putavi, quo faltem eorum fpicula in parentem emiffa obtunderentur. » Quod antequam agam, paucis odii in Parentem concepti occafionem » enarrabo. »

« Cartefium inftigavit ejufdem Philofophia in Academiâ Ultrajectinâ » judicio Profefforum, approbante faclum hoc Nob. & Ampl. Sen. urbico, » condemnata & proferipta. Quod quia faftum tum temporis, cùm Rêver. » Parens magnificum Reftorem ageret, ac fi ideo procurante faftum effet, » virulentiffimum Cartefius edidit libellum, cui inferiptio Epiftola ad » Dinetum, ut & alterum, Epiftola ad celeberrimum Virum. D. Marefium » malè habuit (alia hue non revocabo, ut qui inculpatam feribam defen- » fionem),quôd in controverfiâ Marianae Fraternitatis, quam cum Parente j inftituerat, judicio Facultatum Theologicarum, omnium in Belgio Aca- n demiarum, ut & illuftrium Scholarum, excepta Groninganâ, in quâ tum » temporis ipfe docebat, nec non fententiâ fummi Theologi Andreae Ri- » veti, condemnatus, fuccubuerit. D. Schoockio amicitiœ Paternae renun- » ciandi occafionem dédit, | quôd à Rev. Parente (quo nomine fe fpretum, » verùm malè, opinabatur) ad Theologicam Profeffionem Trajeclinam » nunquam fuiffet commendatus. Quafi id, folo accurante Parente, fieri » potuiffet, & non Senatûs Urbici juffu, cujus au&oritati omnia commiffa » funt. »

« Cum Cartefio mihi primùm agendum ; qui cùm mortuus nocuerit » libellis fuperftitibus & reeufis, in iis ut mortuus inter vivos erit retun- » dendus. Et licet defunflo nocere nec poffim, nec velim, Parenti tàmen 1 mederi potero, cui vivo nocitum eft. Non verè maledifta malediflis, aut

�� �