}2Ô
��Eclaircissements.
��nonnulli ex Collegis noftris, viri praeftantiffimi : qui cùm vitam, mores, ftudia fua ita omnibus approbent, ut fingulis exemplo, Academiae univerfae ornamento fint : tamen in epiftolà Renati Cartefii ad Dinetum, conviciis & contumeliis indignum in modum profciffi funt. Ac licet non timucrint, ne per praedictam epiftolam exiftimatio fua apud viros bonos, & rerum Academiae noftrae gnaros, periclitaretur ; quia tamen animadverterunt, quendam heterodoxum nuper calumnias nonnullas ex eâ epiftolà in libel- lum fuum tranftuliffe ; ne idem imperiti alii lacèrent, neve malè creduli fide hiftoricà niti putarent, quœ mendaciis & calumniis oppleta funt: tefti- monio Academico innocentiam fuam tutandam libi exiftimarunt. Nos itaque, aequiffimae eorum poftulationi déférentes, teftamur, falfum effe quod autor epiftolae fcribit (page 175), quofdam ex collegis, Medicum fibi prœferri advertentes, manifejlè eidem invidijfe, ac perfœpè à Magijiratu contendijfe, ut nova docendi ratio prohiberetur. Praeterquam enim quôd invidiœ caufa nulla effet, etiam primx apud Magiftratum in poftulando partes non illorum fuerunt, fed aliorum, qui communi Academix periculo movebantur : quippe cùm res ipfa clamaret, non poffe non veterem philo- fophandi rationem magno cum Academiae detrimento mutari. Ac ne hi quidem perfœpè, fed femel duntaxat à Magiftratu id poftularunt: non fuopte arbitrio, fed ex confilio & delegatione Senatûs Academici. Tantùm autem à veritate abhorret, aut laboraffe eos, qui invidiffe dicuntur, per totum triennium, ut Medico nova Philofophia | interdiceretur; aut novam provinciam, quafi pro prœmio benè navatae operae, à Magiftratu Medico datant: ut intra triennium, profeffionem problematicam, commendatione praecipuâ ejus Theologi cujus latus calumniâ petit, obtinuerit : nec ante mota ei controverfia fit, quàm difputatio ejus de circulatione fanguinis emanaffet.
Improba porrô divinatio eft, quâ autor epiftolae (pag. 179) fupplojiones fcholafticae juventutis Collegis, nefcimus quibus, impingere velle videtur ; neque enim ulla haftenus, in quavis facultatc, difputatio paulô fervidior fuit, in quâ non immodeftiam difputantium auditores ftrepitù & fupplo- fione pedum caftigaverint. Quôd autem unâ difputatione praeter morem Praefes ipfe explodi vifus fit, cùm aliàs folis opponentibus, aut defendcn- tibus, ea procella metuatur, id pravè faétum fatemur ; quin etiam dolori nobis eft, judicandi fibi partes fumere eos, qui difcendi gratià convenere ; fed neque in poteftate noftrâ fuit, id malum à Proefide avertere, neque dolo cujufquam noftrûm, aut confilio, factum eft.
Illa praeterea manifefta calumniâ elt, quâ autor epiftolae (pag. 187) de- cretum Senatûs Academici, de retinendà in docendo vetere Philofophia, Joli Reâori attribuere conatur; dum alios guident diffentientes numéro fuffragiorum viâos fcribit, alios autem, viros pacificos, Reâori Juo, quem mordacem noviffent, contradicere noluijfe ringit. Nam & omnes confen- fiffe in decretum, libellus Ampliffimo Senatui Vrbano exhibitus, & ab univerfis fubfcriptus, abundè arguit ; & falfum eft, quenquam noftrûm mordacitate viri mitifiimi coactum, ut aliter diccret, aliter fentiret. Unus
�� �
