6o
��Principiorum Philosophie
��5a-53.
��XXXV. Quomodo fiât ifia divi- fio, & qubd non fit du-
��datur.
��tatione determinare poffimus tam exiguam, quin in- telligamus ipfam in alias adhuc minores reipfa efle divifam. Fieri enim non poteft, ut materia quae jam implet fpatium G, fucceffivè impleat omnia fpatia innumeris gradibus minora, quae funt inter G & E, nifi aliqua ejus pars ad innumerabiles illorum fpatiorum menfuras figuram fuam accommodet : quod ut fiât, neceffe eft omnes imaginabiles ejus particulas, quae funt rêvera innumerae, à fe mutuô aliquantulum re- moveri, & talis quantulacunque remotio vera divi- fio eft a .
Notandum autem me hîc non loqui de totâ materiâ, fed tantùm de aliquâ ejus parte. Quamvis enim fup-
bitandum quin fiât, i • rr ' r*
etfi non comprehen- ponamus duas aut très ejus partes elle in G tantae latitudinis quantae eft fpatium E, itemque etiam plu- res alias minores, quae maneant indivifae : nihilomi- nus intelligi poteft eas moveri circulariter verfus E, modo quaedam aliae ipfis admiftae fint, quae fe quomo- dolijbet infledant, & figuras fuas fie mutent, ut junétae iftis figuras fuas non ita mutantibus, fed folam cele- ritatem motûs ad rationem loci occupandi accommo- dantibus, omnes angulos quos iftae aliae non occupa- bunt, accuratè compleant. Et quamvis, quomodo fiât indefinita ifta divifio, cogitatione comprehendere ne- queamus, non ideô tamen debemus dubitare quin fiât : quia clarè percipimus illam neceffariô fequi ex naturâ materiae nobis evidentifîimè cognitâ, percipi- mufque etiam eam elfe de génère eorum quae à mente noftrâ, utpote finitâ, capi non pofTunt b .
a. Voir t. V, p. 70, p. 242, 1. 21, et p. 274, 1. 4.
b. Ibid.> p. 242, 1. 21.
��10
��iS
��20
��25
�� �
