6 DE CONSTANTIA SAPIENTIS.
prima tantum pars saxa rupesque habet, et invii speciem, sicut pleraque ex lotiginquo speculantibus abscisa et connexa videri soient, quum aciem longinquitas fallat. Deinde propius adeuntibus eadem ilia, quæ in unum congesserat error oculorum, paulatim adaperiuntur ; tum illis, quæ præcipitia ex intervallo apparebant, redit lene fastigium.
Nuper quum incidisset mentio M. Catonis, indigne ferebas, sicut es iniquitatis impatiens, quod Catonem ætas sua parum intellexisset, quod supra Pompeios et Cæsares surgentem infra Vatinios posuisset : et tibi indignuw >ddebâtûr£ CWPÎ*31i dissuasuro legem, toga in foro esset.W£pt£#,« auoâque’a Rostris usque ad arcum • * •* * * *#* •
Fabianuni[ÿéi##SOTifiosæ* factionis manus tractus, voces improbaï,.èi/spqti£#et oinnes alias insanæ multitudinis contumelias pertulisset. Tune ego respondi habere te quod reipublicæ nomine movereris, quam liinc P. Clodius, hinc Vatinius, ac pessimus quisque venumdabat ; et cæca cupiditate corrupti, non intelligebant^ se, dum vendunt, et venire.
H. Pro ipso quidem Catone securum te esse jussi ; nullum enim sapientem nec injuriamaccipere, neccontumeliam posse ; Catonem autem certius exemplar sapientis virinobis deos immortales dedisse, quam Ulys-
